Świadkowie - Jacek Kaczmarski

Mamasza!

Mnie siemnadcat liet, a ja uże liejtnant.

Zdies wsio w poriadkie —

polskich my unicztożim banditow.

Tagda ja napiszu pismo i wsio skażu ja wam,

siejczas nie chwatajet sił i spit moj major Szachnitow.

Atcu skażi szto u

mienia jest dla niewo padarok — pidżak s anglijskoj plietuszkoj popał mnie

prosta darom

Wejdźmy głębiej w wodę kochani

Dosyć tego brodzenia przy brzegu

Ochłodziliśmy już po kolana

Nasze nogi zmęczone po biegu

Wejdźmy w wodę po pas i po szyję

Płyńmy naprzód nad czarną głębinę

Tam odległość brzeg oczom zakryje

I zeschniętą przełkniemy tam ślinę

Potem każdy się z wolna zanurzy

Niech się fale nad głową przetoczą

W uszach brzmieć będzie cisza po burzy

Dno otwartym ukaże się oczom

Tak zawisnąć nad ziemią choć na niej

Bez rybiego popłochu pośpiechu

I zapomnieć zapomnieć kochani

Że musimy zaczerpnąć oddechu

Mamasha!

I am a lieutenant, and I am a lieutenant.

Zdies wsi w poriadkie -

Polish bandits.

Tagda, I will write a letter and bless you,

My major Shakhnitov is not able to regain my strength and sleep.

Atcu has contaminated the stance

The property is a paddock for women - the pajamas of the English pletushka have burned me

simple gifts

Let's go deeper into the water, beloved

Enough of this shore wading

We've cooled down to our knees

Our legs are tired after the run

Let's get into the water up to the waist and neck

Let us go forward to the black depths

There, the distance to the shore will cover your eyes

And we will swallow dried saliva there

Then everyone slowly submerges

Let the waves roll overhead

The silence after the storm will sound in your ears

The bottom will be open to the eyes

So hang above the ground, at least on it

No fish panic rush

And forget loved ones

That we need to take a breath