Mury ' 87 (Podwórko) - Jacek Kaczmarski

Jak tu wyrywać murom zęby krat

Gdy rdzą zacieka cegła i zaprawa

Jakże gnijącym gruzem grzebać stary świat

Kiedy nowego nie ma czym i na czym stawiać

O czym dziś na podwórku śpiewać

Liszajom obsuniętych ścian

Gdzie nawet skrawek nieba ziewa

Na widok tych śmiertelnych ran

Ref.

We wklęsłym bruku tylko lśni

Wieczna bez dna kałuża

I widać w niej groby, groby, groby

Pod całunem naszych dni

Historia się zmieniła w mułu mur

W którym ugrzęzną myśli wzrok i dłonie

Staruszek w czerni, przed kapliczką łzawy chór

Rozmokły tynk jak gąbka nieuchronnie wchłonie

Wieczne światełko tli się jeszcze

Grzeje się w nim, w słoiku kwiat

A za zamkniętą bramą przestrzeń

Ślepej uliczki w wielki świat

Ref.

We wklęsłym bruku tylko lśni

Wieczna bez dna kałuża

I widać w niej groby, groby, groby

Pod całunem naszych dni

Napis na murze dłużej tutaj trwa,

Niż człowiek co wydrapał go z wieczora

Pół wieku dni podobnych do każdego dnia

Na śladach kul tych z wojny, i tych z wczoraj

Ot, co zostaje z wielkiej rzeki

Myśli, zapachów, głosów, barw

W murach podwórka «R» zacieki

W szczelinach warstwy martwych larw.

Droga stąd już tylko w dół

W uścisk gliny, w pleśń i w plusz

Pomiędzy groby, groby, groby,

Których dawno nie ma już

How to tear out the teeth of the bars from the walls

When the rust is streaked with brick and mortar

How with rotting rubble to bury the old world

When there is nothing new to bet on

What to sing about in the yard today

Lichens of collapsed walls

Where even a scrap of heaven yawns

At the sight of these fatal wounds

Ref.

In the concave cobblestones it only shines

Eternal bottomless puddle

And you can see graves, graves, graves in it

Under the veil of our days

History has turned into a silt wall

In which your eyes and hands get stuck

An old man in black, a tearful choir in front of the chapel

Soaked plaster like a sponge will inevitably absorb

The eternal light still glows

It warms up in it, in a jar a flower

And behind the closed gate, space

Dead end in the big world

Ref.

In the concave cobblestones it only shines

Eternal bottomless puddle

And you can see graves, graves, graves in it

Under the veil of our days

The inscription on the wall lasts longer here,

Than the man who scratched him out of the evening

Half a century of days similar to any day

On the traces of the bullets from the war and those from yesterday

What is left of the great river

Thoughts, smells, voices, colors

There are streaks in the walls of the "R" yard

There are layers of dead larvae in the crevices.

The way from here is only downhill

In the clay embrace, in mold and plush

Between graves, graves, graves,

Which are long gone