Obława - Jacek Kaczmarski

Skulony w jakiejś ciemnej jamie smaczniem sobie spał

I spały wilczki dwa, zupełnie ślepe jeszcze

Wtem stary wilk przewodnik, co życie dobrze znał

Łeb podniósł, warknął groźnie, aż mną szarpnęły dreszcze

Poczułem wokół siebie nienawistną woń

Woń, która burzy wszelki spokój, zrywa wszystkie sny

Z daleka ktoś, gdzieś krzyknął krótki rozkaz: goń!

I z czterech stron wypadły na nas cztery gończe psy!

Obława, obława na młode wilki obława

Te dzikie zapalczywe, w gęstym lesie wychowane

Krąg śniegu wydeptany, w tym kręgu plama krwawa

I ciała wilcze kłami gończych psów szarpane!

Ten, który na mnie rzucił się, niewiele szczęścia miał

Bo wpadł prosto mi na kły i krew trysnęła z rany

Gdym teraz ile w łapach sił przed siebie prosto gnał

Ujrzałem młode wilczki na strzępy rozszarpane

Zginęły ślepe ufne tak, puszyste kłębki dwa

Bezradne na tym świecie złym nie wiedząc, kto je zdławił

I zginie wilk-przewodnik, choć życie dobrze zna

Bo z trzema na raz walczy psami i z ran trzech naraz krwawi

Obława, obława…

Wypadłem na otwartą przestrzeń pianą z pyska tocząc

Lecz tutaj też ze wszystkich stron zła mnie otacza woń

A myśliwemu, co mnie dojrzał, już się śmieją oczy

I ręka pewna niezawodna podnosi w górę broń

Rzucam się w bok, na oślep gnam, aż ziemia spod łap pryska

I wtedy pada pierwszy strzał, co kark mi rozszarpuje

Pędzę, słyszę jak on klnie, krew mi płynie z pyska

On strzela po raz drugi, lecz teraz już pudłuje

Obława, obława …

Wyrwałem się z obławy tej, schowałem w jakiś las

Lecz ile szczęścia miałem w tym to każdy chyba przyzna

Leżałem w śniegu jak nieżywy długi, długi czas

Po strzale zaś na zawsze mi została krwawa blizna

Lecz nie skończyła się obława i nie śpią gończe psy

I giną ciągle wilki młode na całym wielkim świecie

Nie dajcie z siebie zedrzeć skór, brońcie się i wy

O, bracia wilcy!

Brońcie się nim wszyscy wyginiecie

Obława, obława…

Huddled in some dark cave, he slept deliciously

And two wolves were sleeping, still completely blind

Then the old wolf, a guide, knew life well

He raised his head, growled menacingly, making me shudder

I felt a hateful scent around me

A fragrance that breaks all peace, breaks all dreams

Someone from afar, somewhere shouted a short command: chase!

And on all four sides, four hounds sprang out at us!

Manhunt, manhunt for young wolves

These wild, passionate ones, brought up in a dense forest

The circle of snow is trampled, in this circle a bloody stain

And the wolf bodies are torn hounds with fangs!

The one who pounced on me had little luck

Because he fell right on my fangs and blood spurted from the wound

When I was running straight ahead as much as I could in my hands

I saw young wolves torn apart

They died, so trusting, two fluffy bundles

Helpless in this evil world, not knowing who had stifled them

And the wolf guide will die, although he knows life well

Because he fights dogs with three at once and bleeds from three wounds at once

Manhunt, manhunt ...

I fell out into the open space with foam rolling from my mouth

But here too, a scent surrounds me on all sides

And the hunter who has seen me, his eyes laugh

And a steadfast hand raises a weapon without fail

I lunge to the side, blindly rushing, until the earth splashes from under my paws

And then the first shot is fired, tearing my neck apart

I rush, I hear him cursing, my blood is flowing from my mouth

He shoots a second time, but now he misses

Manhunt, manhunt ...

I broke free from this raid and hid in some forest

But how lucky I was in this, everyone will probably admit

I lay dead in the snow for a long, long time

After the shot, I was left with a bloody scar forever

But the manhunt is not over, and the hounds are not sleeping

And young wolves all over the world are still dying

Do not let your skins peel off, defend yourselves also

O wolf brothers!

Defend yourself before you all perish

Manhunt, manhunt ...