Szturm - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Szturmują bramy!

Kłódek trzask!

Ze wszystkich stron rozgrzane twarze!

Straż puszcza pod naciskiem mas!

Wpadają w chłodne korytarze

Wołając — Czas!

Już czas!

Już czas!

Gną się parkiety pod naporem

Zrośnięte otwierają drzwi

Wśród rzeźb, obrazów i ubiorów

Z przepisów barwna ciżba drwi

I woła — Wzoru!

Wzoru!

Wzoru!

Muzeum wszystkich nie pomieści

Więc idą przez pamiątek zbiór

A ci, co raz już całość przeszli

Z powrotem zamykają sznur

Wołając — «Treści!

Treści!

Treści!»

Patrzą na szable, katafalki

Procesje zamienionych w lód

Błamy sztandarów rozpostartych

Wybrzmiałych pieśni zwoje nut

I krzyczą - Walki!

Walki!

Walki!

I cisza tej zapada miary

Gdy nagle wiedzą, czego chcą

Ci, którym przeznaczono mary

A którzy o swe życie drżą

Ale wołają - Wiary!

— Ofiary… — echem mury drwią

They are storming the gates!

Crackle the padlocks!

Faces hot on all sides!

The guards let go under pressure from the masses!

They fall into cool corridors

Crying out - Time!

It's time!

It's time!

Parquet floors are bending under pressure

The fused ones open the door

Among sculptures, paintings and clothes

The colorful crowd mocks the rules

And he cries out - Pattern!

The pattern!

The pattern!

The museum cannot accommodate everyone

So they go through the collection of memorabilia

And those who have gone through the whole thing once before

They close the rope again

Crying out - «Contents!

Content!

Content! »

They look at sabers and catafalques

Processions turned to ice

We lie on the outstretched banners

Ruffled songs of notes

And they shout - Fight!

Fighting!

Fighting!

And the silence of this measure falls

When they suddenly know what they want

Those who are destined for mary

And those who tremble for their lives

But they cry - Faith!

- Victims ... - echoes the walls mocking