Scena To Dziwna - Jacek Kaczmarski

Scena to dziwna:

Lampka oliwna

Ciemnym płomieniem ćmi

Witają Pana

Cienie na ścianach

Z cieni i światła — my

Kropla nadziei

Rzęsy nam klei

Źrenic roziskrza blask

W mrocznej stajence

Złożone ręce

Nieśmiało proszą łask

A w kąciku — zawiniątko

Tobołek na duszę

Już Zbawiciel, choć dzieciątko

Buzia i paluszek

Skoro za nas ma umierać

Na Krzyżu rozpięte —

Skromnie podziękujmy teraz

Życiu, co jest święte

Matka szczęśliwa

Stópki obmywa

Na najtrudniejszą z dróg

Zanim w rozpaczy

Przyjdzie zobaczyć

Krew z przebijanych nóg

Ciałko spłukane

Wyciera sianem

W słodkim zapachu łąk

Zanim na Wzgórzu

W skwarze i w kurzu

Przytkną gwoździe do rąk

Błyszczą oczka pełne życia

I gębusia grucha

Choć dzieciątko — już Zbawiciel

— Siła i otucha

Skoro ma umierać za nas

I Go męka czeka

— W niemowlęciu czcijmy Pana:

Boga — i człowieka

The scene is weird:

Oil lamp

The dark flame of the moths

They welcome the Lord

Shadows on the walls

From shadows and light - we

A drop of hope

Our eyelashes are sticky

The pupils are sparkling with light

In a dark stable

Folded hands

Timidly ask for favors

And in the corner - a bundle

A little bag for the soul

Already a Savior, though a child

Mouth and finger

If he is to die for us

On the Cross, unbuttoned -

Let us thank you modestly now

A life that is sacred

Happy mother

He washes his feet

On the most difficult road

Before despairing

Will come to see

Blood from pierced legs

The body is broke

He wipes with hay

In the sweet smell of meadows

Before on the Hill

In the heat and in the dust

They will stick nails to their hands

Eyes full of life shine

And mummy coo

Although a baby - already a Savior

- Strength and encouragement

If he is to die for us

And the torment awaits him

- In a baby let us worship the Lord:

God - and man