Źródło - Jacek Kaczmarski

Płynie rzeka wąwozem, jak dnem koleiny

Która sama siebie żłobiła

Rosną ściany wąwozu, z obu stron coraz wyżej

Tam na górze są ponoć równiny

I im więcej tej wody, tym się głębiej potoczy

Sama biorąc na siebie cień zboczy…

Piach spod nurtu ucieka, nurt po piachu się wije

Własna w czeluść ciągnie go siła

Ale jest ciągle rzeka na dnie tej rozpadliny

Jest i będzie, będzie jak była

Bo źródło, bo źródło wciąż bije

A na ścianach wąwozu pasy barw i wyżłobień

Tej rzeki historia, tych brzegów

Ślady głazów rozmytych, cienie drzew powalonych

Muł zgarnięty pod siebie wbrew sobie

A hen, w dole blask nikły ciągle ziemię rozcina

Ziemia nad nim się zrastać zaczyna…

Z obu stron żwir i glina, by zatrzymać go w biegu

Woda syczy i wchłania, lecz żyje

I zakręca, omija, wsiąka, wspina się, pieni

Ale płynie, wciąż płynie wbrew brzegom

Bo źródło, bo źródło wciąż bije

I są miejsca, gdzie w szlamie woda niemal zastygła

Pod kożuchem brudnej zieleni;

Tam ślad, prędzej niż ten, co zostawił go, znika

Niewidoczne bagienne są sidła

Ale źródło wciąż bije, tłoczy puls między stoki

Więc jest nurt, choć ukryty dla oka!

Nieba prawie nie widać, czeluść chłodna i ciemna

Niech się sypią lawiny kamieni!

I niech łączą się zbocza bezlitosnych wąwozów

Bo cóż drąży kształt przyszłych przestrzeni

Jak nie rzeka podziemna?

Groty w skałach wypłucze, żyły złote odkryje

Bo źródło, bo źródło wciąż bije…

The river flows through a ravine, like the bottom of a rut

Who carved herself

The ravine walls are rising, higher and higher on both sides

There are plains up there

And the more of this water, the deeper it will go

Taking the shadow of the slopes upon herself ...

The sand is escaping from under the current, the current is meandering over the sand

His strength pulls him into the abyss

But there is still a river at the bottom of this chasm

It is and will be, it will be as it was

Because the source, because the source is still beating

And on the walls of the ravine, stripes of colors and grooves

History of this river, of these banks

Traces of fuzzy boulders, shadows of fallen trees

The mule is scooped up against itself in spite of itself

And hen, below the faint glow still cuts through the ground

The ground above him begins to grow together ...

Gravel and clay on both sides to keep him from running

The water hisses and absorbs, but lives

And it turns, bypasses, soaks in, climbs, foams

But it flows, still flows against the shores

Because the source, because the source is still beating

And there are places where the water has almost frozen in the slime

Under a coat of dirty green;

There the trace disappears sooner than the one that left it

The snares are invisible in the marshes

But the source is still beating, forcing the pulse between the slopes

So there is a current, although hidden from the eye!

The sky is almost invisible, the depth is cool and dark

Let there be avalanches of stones!

And let the slopes of the merciless ravines merge

Because what is the shape of the future spaces

How not an underground river?

He will flush the grottoes in the rocks, he will discover the golden veins

Because the source, because the source is still beating ...