Requiem rozbiorowe - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Łapiński, PRZEMYSŁAW GINTROWSKI

Pamięć moja — ponurej natury:

Nie chce wskrzeszać soczystych rozkoszy,

Nie rozczuli jej flet,

Nie rozrusza tamburyn,

Płoche szczęście ją peszy i płoszy.

Pamięć moją ożywia żałoba,

Lecz — nie płaczka rozpaczą podniosła,

Tylko wściekły ten wstyd,

Co się szwenda po grobach,

Które lepka pleśń legend porosła.

Jeśli grzmiące obrzędy bezcześci,

Jeśli babrze się w szczątkach wstydliwych —

To nie po to, by mieć

Nośny temat do pieśni,

Lecz by wstyd — był ostrogą - dla żywych

II

Głos II:

Na śniadaniu u Carycy

Sutą dzieli się potrawę;

Pertraktują biesiadnicy

Komu jaki kęs i skrawek.

Temu galicyjski połeć,

Temu — wielkopolski gryz;

Monarchini żre nad stołem

Schab «Polonia á la russe»

Chór:

Nie przystroi się garnirem

Za to krwistym sosem lśni,

Dies irae, dies irae

Idą na nią gniewu dni.

Uczta w imię Trójcy Świętej

Oświeconych autokratów

Potwierdzona dokumentem

Co posiada moc traktatu.

Nie ma to, jak pełna miska

Do dyplomatycznej gry,

Choć wątpliwy na niej przysmak:

Kapuściane polskie łby.

Chór:

Zaraz się nad nimi schylą

Żeby im upuścić krwi

Dies irae, dies irae

Idą na nią gniewu dni.

Polska karczma wciąż pijana

Od swych obłąkańczych swar,

Polska pana i plebana

Zatopiona w chamski gwar.

Bizantyjski na niej przepych

Azjatycki na niej brud.

Więc się do trzech par rąk lepi

I potrójny syci głód.

Chór:

Nie powlecze jej nikt kirem

Nie uroni nad nią łzy

Dies irae, dies irae

Idą na nią gniewu dni.

III

Głos II:

Śpijcie spokojnie ojcowie i matki

Naszego «ja" — co tak dziś niewyraźne.

Już poza wami żywotów przypadki

I wybór między zbawieniem, a kaźnią.

Was nic już więcej obchodzić nie musi

Dotknięci życiem — snujcie śmierci smutek.

To nam spuściznę dziwną czas wykrztusił,

Niewymienialną na żadną walutę.

Chór:

Śpijcie — wy poza dobrem, poza złem

Requiem.

Głos I:

Śpijcie spokojnie — zdradzeni, zsyłani,

Mięso eposów skomlące o sens;

Straceńcy, stróże niewidzialnych granic

Powyznaczanych majestatem klęsk.

Niech was nie budzą skrzekliwe capstrzyki,

Parady, werble, rocznicowe msze;

Szare — z ołowiu sumień - żołnierzyki,

Grzechot w pudełku pamięci, na dnie!

Chór:

Śpijcie — już poza dobrem, poza złem

Requiem.

Głos II:

Śpijcie spokojnie — skrytym zdradom wierni,

Za bezcen strachu swej pychy kupieni,

Karni dzierżawcy cmentarnej guberni,

Hetmańskich buław, biskupich pierścieni.

Nikt wam już dzisiaj nie pohańbi mogił;

Sąd ostateczny odległy, niepewny,

Nieprzeliczone zapomnienia drogi,

Bóg dobrotliwy, człowiek — krótko gniewny.

Chór:

Śpijcie — znów poza dobrem, poza złem

Requiem.

Głos I:

Śpijcie spokojnie — mędrcy przenikliwi,

Żonglerzy światła, tak bezsilnie świetni,

Że nawet temu niezdolni się dziwić,

Gdy próchnem w mroku świeci ból szlachetny.

Wszystkoście z góry najlepiej wiedzieli,

Lecz nie zdołali niczemu zapobiec:

Naładowana broń - co nie wystrzeli,

Bo ma na ścianie wisieć ku ozdobie.

Chór:

Śpijcie więc, poza dobrem, poza złem

Requiem.

Głos II:

I ty spokojnie śpij, bezkształtny tłumie

Analfabetów o zwichniętych karkach,

Którego grozy nigdy nie zrozumie

Mędrzec, wojownik, skazaniec ni zdrajca.

Śpij, boś też myślał, walczył, i też zdradzał;

Czemu byś lepszy miał być niż te tuzy,

Dla których człowiek, wiara, rozum, władza

Do tego tylko, by im służyć - służy!

Głos I i II:

Śpij wstrzymywany dobrem, gnany złem

Requiem.

IV Chór:

Jesteśmy — jacy jesteśmy

Byliśmy — jacyśmy byli

Tę prawdę o sobie unieśmy

W tej krótkiej, danej nam chwili.

Będziemy — jacy zechcemy

Byle wiedzieć nam — czego chcieć,

Lecz — nie wiemy — czego nie wiemy,

Więc nie mamy — co chcemy mieć.

Mogliśmy, czego nie wolno,

Co wolno — nie chcemy móc.

Wolimy niewolę niż wolność,

W której nie ma o co łbem tłuc.

Więc będziemy — jacyśmy byli,

Więc jesteśmy — a jakby nas brak

W tej krótkiej danej nam chwili,

Której jutro nie będzie i tak…

Głos I:

Tym, co w szkarłatach, tym w kazamatach,

Tym, co w kapturach i tym na sznurach,

Tym, co w powozach i tym w powrozach

Chór:

Lacrimosa.

Nie mamy rąk — mamy łapy,

Nie mamy głów — mamy łby.

Dlatego dla nas ochłapy,

Dlatego po nas — łzy.

Głos II:

Tym w dumnej pozie i tym w pokorze,

Tym, co w koszarach i tym w koszmarach,

Tym, co w przestworzach i tym w obozach —

Chór:

Lacrimosa.

Nie mamy snów — lecz majaki,

Nie mamy myśli — lecz szał,

Dlatego los byle jaki,

Dlatego głos łka, jak łkał.

Głos I:

Tym — złote zboża, tym — ostrze noża.

Tym — szlak po płozach, tym — szlam bezdroża,

Tym — łaska boża, tym — trwożna groza

Chór:

Lacrimosa.

Nie mamy wiary, lecz złudy,

Za dzieje nasze — zbiór klechd.

Dlatego trwać będą trudy

Nasz własny płacz i z nas śmiech.

My memory - of a gloomy nature:

I don't want to revive juicy delights,

They did not feel her flute,

The tambourine will not start

A faint happiness scares her and scares her away.

My memory is animated by mourning,

But - not crying raised up despair,

Only furious this shame

What is wandering around the graves,

Which the sticky mold of legends had grown up.

If the thunderous rites are profane,

If it is creeping up in shameful remains -

It's not to have

A bearing theme for a song,

But that shame - be a spur - for the living

II

Voice II:

At breakfast at the Tsaritsa

The food is divided with the suta;

The revelers are negotiating

Who needs a bite and a scrap.

To this Galician sex,

Temu - wielkopolski gryz;

The monarch is eating over the table

Pork loin «Polonia á la russe»

Choir:

It will not decorate itself with a potter

But it shines with a bloody sauce,

Dies irae, dies irae

The days of anger are coming upon her.

Feast in the name of the Holy Trinity

Enlightened autocrats

Confirmed by a document

What is the power of a treaty.

Nothing like a full bowl

To the diplomatic game,

Although a dubious delicacy on it:

Polish cabbage heads.

Choir:

They will bend over them soon

To bleed them

Dies irae, dies irae

The days of anger are coming upon her.

Polish inn still drunk

From his insane quarrels,

Poland of the lord and the parish priest

Immersed in the rude buzz.

Byzantine splendor on it

Asian dirt on it.

So three pairs of hands are sticky

And triple feeds with hunger.

Choir:

Nobody can put a crayon on her

He will not shed a tear over her

Dies irae, dies irae

The days of anger are coming upon her.

III

Voice II:

Sleep well, fathers and mothers

Our "I" - what is so blurred today.

Already beyond you lives cases

And the choice between salvation and punishment.

You don't have to worry about anything anymore

Afflicted by life - weave sorrow for death.

It is a strange legacy that time choked out,

Not convertible into any currency.

Choir:

Sleep - you beyond good, beyond evil

Requiem.

Voice I:

Sleep well - betrayed, sent,

The meat of the epics whining for meaning;

Destroyers, keepers of invisible borders

Marked by the majesty of disasters.

Don't let screeching tattoos wake you up,

Parades, drums, anniversary masses;

Gray - lead consciences - soldiers,

A rattling in the memory box, at the bottom!

Choir:

Sleep - already beyond good, beyond evil

Requiem.

Voice II:

Sleep well - faithful to hidden betrayals,

For a little fear of my pride bought,

Penal leaseholders of the cemetery governorate,

Hetman's maces, episcopal rings.

No one will disgrace your graves today;

The final judgment is distant, uncertain,

Countless forgetfulness of the road,

God kind, man - briefly angry.

Choir:

Sleep - beyond good again, beyond evil

Requiem.

Voice I:

Sleep well - wise men,

Jugglers of the light, so helplessly great

That they can't even be surprised

When a noble pain shines in the dark with decay.

You all knew best in advance

But they failed to prevent anything:

Loaded weapons - what will not fire,

Because it is supposed to hang on the wall as a decoration.

Choir:

So sleep, beyond good, beyond evil

Requiem.

Voice II:

And you sleep peacefully, shapeless crowd

Illiterates with dislocated necks

Whose horror he will never understand

A wise man, a warrior, a convict and a traitor.

Sleep, because you also thought, fought and also cheated;

Why would you be better than this big man

For whom man, faith, reason, power

Only to serve them - it serves!

Voice I and II:

Sleep hindered by good, driven by evil

Requiem.

IV Choir:

We are - who we are

We were - what we were

Let us lift this truth about ourselves

In this short moment given to us.

We will be - whatever we want

As long as we know - what to want,

But - we don't know - what we don't know

So we don't have - what we want to have.

We could, what is not allowed

What is allowed - we don't want to be.

We prefer bondage to freedom

In which there is nothing to beat your head against.

So we will be - what we were,

So we are - and as if we are missing

In this short moment given to us,

Which will not be tomorrow anyway ...

Voice I:

What is in scarlet, in the casemates,

What is in the hoods and in the strings,

What is in the carriages and in the ropes

Choir:

Lacrimosa.

We don't have hands - we have paws,

We have no heads - we have heads.

Therefore, scraps for us,

Therefore, after us - tears.

Voice II:

The one in a proud pose and the one in humility,

What in the barracks and in the nightmares,

What in the skies and in the camps -

Choir:

Lacrimosa.

We have no dreams - but dreams,

We have no thoughts - but frenzy,

Therefore, any fate,

That is why the voice is weeping as it has sobbed.

Voice I:

This - the golden grain, the - the blade of the knife.

Including - a trail on a runner, the - slime of the wilderness,

This - God's grace, this - fearful terror

Choir:

Lacrimosa.

We have no faith but delusions

For our history - a collection of klechd.

Therefore, the hardships will continue

Our own cry and laughter at us.