Kosmonauci - Jacek Kaczmarski

Posadzili na fotelach miękkich nas

I pasami do nich ciała przywiązali

I zamknęli nad głowami szczelny właz

I od zewnątrz śruby w nim pozakręcali

Hełmy głowy nam wessały jak pijawki

I oddzielił nas od świata brzuch potwora

Jeśli słychać coś to to co jest w słuchawkach

Jeśli widać coś to to w telewizorach

W cichą ciemną przestrzeń nieba wystrzelili nas

I patrzyli póki się nie upewnili że

My próżni w stanie nieważkości

Gdzie z opóźnieniem nas dochodzą głosy z Ziemi

Gdzie w normie humor dobry w normie mdłości

W normie powolność mózgu niedokrwienie

Ciągle w tym samym stadium dojrzałości

W jakim nas wystrzelono w ten bezdenny krater

Z takim zasobem o swym losie wiadomości

Jaki nam da — koordynator

Słychać tylko jego lub spikera głos

Na ekranach gąszcz wykresów i wyliczeń

Jaką siłę daje atomowy stos

Ile jemy mięsa w proszku i słodyczy

Nie lecimy my odkrywać gwiazdozbiorów

Ani z obcych planet uszczknąć gruntu gramów

Naszym wielkim celem jest ogólnie biorąc

KONSEKWENTNA KONTYNUACJA PROGRAMU!

Cicha ciemna przestrzeń nieba nas otacza

I nikt z nas na razie nie rozpacza, że

My w próżni w stanie nieważkości

Przedmioty myśli słowa krążą gdzieś bezwładnie

Że automaty weszły w stan nieomylności

I wszystko wiedzą dokładnie

Że rozłożone porcje naszej aktywności

Że czas nieprędki gdy staniemy znów na Ziemi

Wrócimy — sądząc po programów niezmienności —

Gdy coś się bez nas na niej — zmieni!

They seated us in the soft armchairs

And they tied the bodies to them with straps

And closed a tight hatch above their heads

And from the outside they tightened the screws in it

The helmets of our heads sucked us like leeches

And we were separated from the world by the belly of the monster

If you hear something, what is in the headphones

If you see something, it's on TVs

We were launched into the silent dark expanse of the sky

And they watched until they were sure

We vacuum weightless

Where the voices from Earth are delayed

Where normal humor is good to normal nausea

Normal brain slowness ischemia

Still at the same stage of maturity

In which we were launched into this bottomless crater

With such a resource about his fate news

What will he give us - the coordinator

You only hear his or the announcer's voice

There is a thicket of graphs and calculations on the screens

What strength does an atomic pile give?

How much do we eat powdered meat and sweets

We're not going to discover the constellations

Neither from the alien planets to pluck the ground of grams

Overall, our great goal is

CONSISTENT CONTINUATION OF THE PROGRAM!

The quiet, dark expanse of heaven surrounds us

And none of us yet despair that

We are in a vacuum and weightless

The objects of the thought of the word circulate inertly somewhere

That the automatons had entered a state of infallibility

And they know everything exactly

That we spread out portions of our activity

That it's not a rush time when we stand back on Earth

We will come back - judging by the immutability programs -

When something changes without us on it - it will change!