Bal u Pana Boga - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Lapinski, Przemyslaw Gintrowski

Na bankiecie u Pana Zastępów

Wszystko płynie i gra pachnie i lśni

Wygwieżdżony jest strop firmamentów

I w parkietach ze szkła galaktyką skrzy

Stoły pełne arcydzieł stworzenia

Ryb obfitość i miąs owoce i chleb

Usta śmieją się drżą podniebienia

I docenia się to że się jest sługą nieb

A sam Bóg pośród sług gdyby mógł to by śpiewał że

Szał będzie trwał świat się stał więc nalewa i Rad tworzy ład białych szat i aureol…

Nie wypił ktoś za blask

Wzrok w parkiet wbił

Gdzie w ciszy gwiazd

Pod niebem ziemia się powoli wyłania

Patrzy pod nogi

W parkiecie żłobi

Znak

Tymczasem

Na bankiecie uśmiechy szerokie

I wiruje wśród ścian piór biały puch

Do nikogo nie staje nikt bokiem

I aż gęsto od słów nieważkich słów

Stwórca poszedł już wprawdzie lecz przecież

Pozostawił nam stół parkiet i świat

W jakimż będzie wspanialej nam świecie

Skoro czeka nas tu wieczysty ład

Póki co wierzyć w to co powiedzą nam oczy nie

Wstyd chwalić byt skoro świt nas otoczył…

Ktoś z nas nie myśli tak

Wzrok w parkiet wbił

Nie mówi nic

Zaszkodził kawior mu czy głowę ma słabą

Patrzy pod nogi

W parkiecie żłobi

Znak

Przez który

Na bankiecie spojrzenia ostrożne

Ważne staje się kto stoi i gdzie

Nie wiadomo skąd myśli bezbożne

Wokół aureol mkną czy chcesz czy nie

Koniec snu bowiem tu już nie będzie spokoju więc

Znów zamęt głów chaos słów paranoja i Strach bowiem tu już nie będzie spokoju więc

Strach bowiem tu już nie będzie spokoju…

At a banquet with the Lord of hosts

Everything flows and the game smells and shines

The ceiling of the firmaments is starry

And in glass parquet with a galaxy of crates

Tables full of masterpieces of creation

Fish abundance and fruit meat and bread

Lips laugh, tremble palates

And it is appreciated that you are a servant of heaven

And God himself among the servants, if he could, he would sing that

The craze will continue, the world has become so poured and Rad creates an order of white robes and a halo ...

Someone hadn't drunk for the glow

He stared at the dance floor

Where in the silence of the stars

Under the sky, the earth is slowly emerging

He looks at his feet

He is grooving on the dance floor

Sign

Meanwhile

Smiles broadly at the banquet

And white fluff is whirling among the walls of the feathers

Nobody stands sideways to anyone

And it is full of words with weightless words

The Creator has already gone, but yet

He left us the table, the parquet and the world

What a wonderful world it will be in for us

Since an eternal order awaits us here

For now, believe what your eyes tell us, no

Shame to praise existence since dawn surrounded us ...

Some of us don't think so

He stared at the dance floor

It doesn't say anything

Caviar has damaged him or his head is weak

He looks at his feet

He is grooving on the dance floor

Sign

Because of which

Look cautiously at the banquet

It becomes important who is standing and where

Out of nowhere, godless thoughts

Around the halo are you whether you like it or not

The end of sleep, for there will be no more peace here

Confusion of heads again, chaos of words paranoia and Fear because there will be no more peace here

Because there will be no peace here anymore ...