Ambasadorowie - Jacek Kaczmarski

Jeszcze pod ręką globus — z taką mapą świata

Na jaką stać strategie, plany i marzenia

Jeszcze insygnia władzy, sobolowa szata

Gęsty trefiony włos i ręki gest bez drżenia

Jeszcze w zasięgu dłoni zegar, jeszcze wcześnie

Pewności siebie ruch wskazówki nie odbiera

Wzrok — lustro duszy — widzi wszystko nawet we śnie

Któremu spokój niesie Cyfra i Litera

Tyle zrobili już jak na swe młode lata

Ulega dziejów wosk ich nieomylnym śladom —

To George de Selve — obiecujący dyplomata

I Jean de Dinteville — francuski ambasador

Dyskretny przepych — tylko echem dostojeństwa

Turecki dywan, włoska lutnia — znak obycia

W milczących ustach bezwzględnego smak zwycięstwa

W postawach — wielkość - osiągnięta już za życia

Ciężka kotara obu wspiera tym co kryje

Patrzą przed siebie śmiało, pewni swoich racji

Wszak dyplomacja włada wszystkim dziś - co żyje

A oni — kwiat szesnastowiecznej dyplomacji!

Nie wiedzą, co to ból, co dżuma, albo katar

Zachciankom wielkich — świat uczyni zawsze zadość!

To George de Selve — obiecujący dyplomata

I Jean de Dinteville — francuski ambasador

Lecz w nastrojonej lutni nagle struna pęka

I żółkną brzegi kart w otwartej wiedzy księdze…

Za krucyfiksem błądzi mimowolnie ręka

Strzałka zegara iść zaczyna coraz prędzej!

Straszliwy kształt przed nimi zjawia się w pół kroku

I niszczy spokój — czy artysta się wygłupia?

Nie, to nie żart!

Na kształt ten trzeba spojrzeć z boku!

Żeby zobaczyć jasno, że to czaszka trupia!

Byli — i nie ma ich, ach — cóż za wielka strata!

Jak nazywali się?

Któż dzisiaj tego świadom?

Ach!

George de Selve!

Obiecujący dyplomata…

Ach!

Jean de Dinteville, francuski ambasador…

The globe is still at hand - with such a map of the world

What strategies, plans and dreams can afford

Another insignia of power, a sable robe

Thick, spiky hair and a gesture of the hand without trembling

The clock is still at hand, it's still early

Confidence in the cue movement is not picking up

Sight - the mirror of the soul - sees everything even in a dream

Whose peace is brought by the number and the letter

They have already done so much for their young years

The wax is lost to history in their unmistakable traces -

This is George de Selve - a promising diplomat

And Jean de Dinteville - the French ambassador

Discreet glamor - only an echo of dignity

Turkish carpet, Italian lute - a sign of familiarity

In silent lips, the taste of absolute victory

In attitudes - greatness - achieved in life

The heavy curtain supports both what it hides

They look ahead, confident of their righteousness

After all, diplomacy rules everything that is alive today

And they - the flower of sixteenth-century diplomacy!

They don't know pain, plague, or runny nose

The whims of the great - the world will always satisfy!

This is George de Selve - a promising diplomat

And Jean de Dinteville - the French ambassador

But in a tuned lute the string suddenly breaks

And the edges of the cards turn yellow in the open knowledge of the book ...

A hand wanders involuntarily behind the crucifix

The clock arrow starts faster and faster!

The terrible shape in front of them comes in half a step

And it destroys peace - is the artist fooling around?

No, it's not a joke!

You have to look at this shape from the side!

Just to see clearly it's a dead man's skull!

They were - and they are gone, ah - what a waste!

What were they called?

Who is aware of this today?

Ah!

George de Selve!

Promising diplomat ...

Ah!

Jean de Dinteville, French ambassador ...