Autoportret Witkacego - Jacek Kaczmarski, Zbigniew Łapiński, PRZEMYSŁAW GINTROWSKI

Patrzę na świat z nawyku

Więc to nie od narkotyków

Mam czerwone oczy doświadczalnych królików

Wstałem właśnie od stołu

Więc to nie z mozołu

Mam zaciśnięte wargi zgłodniałych Mongołów

Słucham nie słów lecz dźwięków

Więc nie z myśli fermentu

Mam odstające uszy naiwnych konfidentów

Wszędzie węszę bandytów

Więc nie dla kolorytu

Mam typowy cień nosa skrzywdzonych Semitów

Widzę kształt rzeczy w ich sensie istotnym

I to mnie czyni wielkim oraz jednokrotnym

W odróżnieniu od was którzy Państwo wybaczą

Jesteście wierszem idioty odbitym na powielaczu

Dosyć sztywną mam szyję

I dlatego wciąż żyję

Że polityka dla mnie to w krysztale pomyje

Umysł mam twardy jak łokcie

Więc mnie za to nie kopcie

Że rewolucja dla mnie to czerwone paznokcie

Wrażliwym jest jak membrana

Zatem w wieczór i z rana

Trzęsę się jak śledziona z węgorza wyrwana

Zagłady świata się boję

Więc dla poprawy nastroju

Wrzeszczę jak dziecko w ciemnym zamknięte pokoju

Ja bardziej niż wy jeszcze krztuszę się i duszę

Ja częściej niż wy jeszcze żyć nie chcę a muszę

Ale tknąć się nikomu nie dam i dlatego

Gdy trzeba będzie sam odbiorę światu Witkacego

I look at the world out of habit

So it's not from drugs

I have the red eyes of experimental rabbits

I just got up from the table

So it's not out of pain

My lips are pursed from hungry Mongols

I don't listen to words but to sounds

So not from thoughts of ferment

I have the protruding ears of naive informers

I sneak around bandits everywhere

So not for color

I have the typical nose shadow of a wronged Semite

I see the shape of things in their essential sense

And that makes me great and one-time

Unlike you who will forgive

You are an idiot's poem in a duplicator

My neck is quite stiff

That's why I'm still alive

That politics for me is in the crystal muck

My mind is as hard as my elbows

So don't kick me for this

That red nails are revolution for me

Sensitive is like a membrane

So in the evening and in the morning

I tremble like an eel spleen ripped out

I fear the destruction of the world

So for a better mood

I scream like a child in a dark, closed room

I am more choking and suffocating than you are

More often than you do, I don't want to live yet, but I have to

But I won't let anyone touch me, and that's why

When it is necessary, I will take Witkacy from the world myself