Almanak - De Kift

Kom allemaal eens hierheen, mensen

Kom allemaal eens terug, mensen

Kan de waarheid jullie iets schelen?

Denken jullie straks na over wat ik heb gezegd?

Of lopen jullie gewoon weg, net als iedereen?

Nou, denk dan niet dat de waarheid in elke zijstraat op jullie staat te wachten

Nee, niemand hoeft mij wat te vertellen

Ik ben net hier geweest

Toen ik van het station kwam heb ik trots rechtop gelopen

Door de massa van bewegend metaal en beton

Dat gespikkeld was met minuscule mensenogen

Ik wist dat er vijfenzeventigduizend mensen waren die mij voor het eerst zouden

zien

Dat had ik opgezocht in de almanak

Ik had zin om te blijven staan en ze allemaal eens een hand te geven

En te zeggen wie ik was en dat ik er maar voor een dagje was

Ik draaide m’n hoofd om naar iedereen die langskwam, totdat het er te veel

werden3

En ik zag dat hun ogen me niet aankeken zoals mensen buiten de stad

Ze botsten tegen me op, het had een vriendschap voor het leven kunnen betekenen

Maar het liep nergens op uit, want hun lijven schoten voort met gebogen hoofden

En gemompelde verontschuldigingen

Ik zou ze hebben aanvaard, als ze maar lang genoeg waren blijven staan

Mensen, jullie kunnen blij zijn dat ik mijn gitaar hier heb

Want ik kan dat moois altijd stukken beter vertellen met muziek erbij als gewoon

Denken jullie straks na over wat ik heb gezegd?

Of lopen jullie gewoon weg net als iedereen?

Nou, ga dan maar, maar denk niet dat de waarheid in elke zijstraat op jullie

staat te wachten

Everyone come over here, people

Everyone come back, folks

Do you care about the truth?

Will you think about what I've said later?

Or do you just run away like everyone else?

Well don't think the truth is waiting for you on every side street

No, nobody has to tell me anything

I just been here

When I came from the station I proudly walked up

Due to the mass of moving metal and concrete

That was speckled with tiny human eyes

I knew that there were seventy-five thousand people who would meet me for the first time

see

I looked that up in the almanac

I  felt like standingandshakeall of them

And to say who I was and that I was onlyfor a day

I turned my head  at everyone who passed, until it  was toomany

became3

And I saw that their eyes did not look at me like people outside the city

They bumped into me, it could have been a friendship for life

But it didn't come to anything, for their bodies shot on with bowed heads

And mumbled apologies

I would haveaccepted them, if only they had stoodlong enough

Folks, you can be happy that I have my guitar here

Because I can always tell that beauty much better with music as usual

Will you think about what I've said later?

Or do you just run away like everyone else?

Well, go on then, but don't think that the truth is up every side street on you

is waiting