Goud - De Kift

Ik heb geen spijt, geen tranen, geen verlangen;

Zoals rook van appelbloesems teer

Door het goud van het verval omvangen

Gaat alles voorbij en keert niets weer

Nooit meer zul je zoals vroeger strijden

M’n hart dat door de kou is aangedaan

't Land der berken zal mij niet verleiden

Ooit nog blootsvoets er doorheen te gaan

Zelden zet hij als in vroeger dagen

Zwerversgeest, mijn lippen nog in gloed

Dat gaat nu allemaal vervagen

Vurig oog een zinderend gemoed

Ik verlang nu minder dan tevoren

Leven, ben je soms een droom van mij?

't Is als reed ik bij het lentegloren

's Morgens op een roze paard voorbij

Elk van ons moet van dit leven scheiden

't Kooperen lover van de esdoorn kwijnt

Wees gezegend tot het eind der tijden

Al wat bloeit en daarna weer verdwijnt

I have no regrets, no tears, no desire;

Like apple blossom smoke tar

Encircled by the gold of decay

Everything passes and nothing returns

Never again will you fight as before

My heart affected by the cold

The land of birches won't tempt me

Ever go barefoot through it

Rarely does he put as in days gone by

Wanderer's ghost, my lips still in glow

That's going to now all fade

Fiery eye a sizzling mind

I want now less than before

Life, are you sometimes a dream of mine?

It's like I was driving at the dawn of spring

Up in the morning a pink horse past

Each of us must part from this life

The Kooperen lover of the maple is languishing

Be blessed until the end of time

Everything that blooms and then disappears again