Ghooye Siah - Reza Yazdani

پایه یه فرار من باش از تو این شهره خود آزار

بو گرفته این تمدن بیا برگردیم توی غار

بیا برگردیم به جنگل مثل انسان نخستین

شیمایی شدم اینجا توی این هوای سنگین

فقط عاشقه تو هستم توی این شهر درندشت

پایه ی فرار من باش رفتنی بدون برگشت

مهریت یه ابر زخمی شیربهاتم شیر آهو

میشه آرامشو حس کرد بی شکنجه بی هیاهو

سر بکشیم این اوتوبانو عشقه من درشکه میخواد

ما مکافات زمینیم وسط این همه خون باد

ما دوتا قوی سیاهیم که پرامونو بریدن

دیگه جلد فاضلابیم جلد دود و دم و آهن

ماهو رنده کن تو دستام پشته شهر بد قواره

من که پابنده تو هستم اگه آینده بزاره

خون نمیرسه به مغزم کیه لکنت زبونم

بزار تو حریمه رویات یه پناهنده بمونم

تو نماد شهر من باش توی جنگل سپیدار

ما دوتا نقاشی میشیم روی دیواره یه یک غار

Be the basis of my escape from this annoying self

Smell this civilization, let's go back to the cave

Let's go back to the forest like the first man

I was chemically treated here in this heavy weather

I only love you in this rugged city

The basis of my escape is to go without returning

The skill of a wounded cloud is my milk, deer milk

You can feel calm without torture, without fuss

Let's face it, this autobano, my love, wants a carriage

We are the rewards of the earth in the midst of all this bloodshed

We are two strong blacks who cut Pramono

Another is the cover of sewage, the cover of smoke, tail and iron

Grate Maho in the hands of a bad city

I am your bondman if the future holds

Blood does not reach my brain, I stutter

Let me be a refugee in your dreams

Be the symbol of my city in the poplar forest

We both paint on the wall of a cave