Ey İstanbul - Ozbi

‏‏‏‏‏‏‏‏İstanbul temiz

Nemli sokak kaldırımlarının arasına sıkışmış papatyalarla taç yapan çocuklar

kadar

Ölümsüz aşkı bulan ve sonra Azrail ile tanışan saf bir aşık kadar

İstanbul kirli

Cehaletin enselediği suçluların güçsüz olduklarını kabullenip boyun eğdikleri

kader kadar

Bütün duyguların sanallaşıp, gerçekleri sokaklarında sakladıkları için İstanbul

mutsuz

Yaradan’ın yanıldığı kadar

Vicdan ve hürriyet

Neden geldiğini bilmediğin bir terminalde külleriyle oynadığın bir kül tablası

Bir yolculukta, ne ayı ne de yıldızları göremeyen bir insanın suratını asması

Vicdan ve hürriyet

Bir askerin kaşarlı bayat ekmeğini tutan palaskası

Yoldaşız diyenlerin dipçiği ile yırtılan karın kası

Tecavüzün simit susamlarından şaire glen ilhamı, yerle yksan eden kahredici

travması

O yüzden İstanbul, devr-i şahanesin

Şaheserin, özgürlüğün toprak altında beklemesi

Bu yüzden İstanbul, ehl-i vecizesin

Şaheserin, yazarın acıyla elinin titremesi

Ey gidi İstanbul

Olan biteni küçümsersin

Lakin büyüklüğün bir celladın marifet namesi

Bir zamanlar seni küçümseyenin küçüklüğüne üzülürdün

Ne vakit oldun böyle kibrin adresi

İstanbul!

Merhametin yok, yok!

Binlerce yıl küs kalmış hayallerin var

Ey İstanbul!

Cesaretin yok, yok, yok!

Gerçeği saklayan korkuların var

Unutulan sokaklar kayıp kahramanların martavalları ile süslenir

İsimsiz düşlerin pusu kurduğu yalan diyarıdır bu şehir

Kimsesiz bırakır lakin yine de gönül heveslenir

İnsanın kanıyla, gururuyla beslenir

Umutların rüzgarındadır tebessümün hikayesi

İlk önce kirlenmektir surattaki ifadesi

«Sadece en güçlü olmaya çalış» der kaderin iradesi

Kalırsan kaidesiz, bağlanır basiretin

Bir gökdelende görürsün parayla gelen asaleti

Bir banknot parçası tüm duygularına hükmederken anca sarhoş olup diklenirsin

O da olur rezaletin

Bir hayal kur, işte o an içindesindir esaretin

Gerçekle arandaki duvarı yıkmak ister dertlerin

Yıkabilir misin, bilemem lakin

Eyvallah!

Ben gidiyorum, bu şehre hoş geldin…

İstanbul!

Merhametin yok, yok!

Binlerce yıl küs kalmış hayallerin var

Ey İstanbul!

Cesaretin yok, yok, yok!

Gerçeği saklayan korkuların var

İçinde kuralların

İçinde yasakların

İçinde umutlara kibirlenen bir ruhun var

Istanbul is clean

Children crowned with daisies tucked between damp street pavements

much

As much as a pure lover who finds immortal love and then meets Azrael.

Istanbul is dirty

Caught by ignorance, criminals accept their powerlessness and submit.

as fate

Istanbul, because all your emotions have become virtual and hide the truth in its streets.

unhappy

until the Creator made a mistake

Conscience and freedom

An ashtray you played with in a terminal you don't know why you came to

The pout of a person who cannot see neither the moon nor the stars on a journey

Conscience and freedom

A soldier's hard hat holding stale bread with cheddar

Abdominal muscle torn by the butt of those who say we are comrades

The inspiration of rape from bagel sesame seeds to the poet, the devastating

trauma

That's why Istanbul, you are amazing

The masterpiece, freedom waiting underground

That's why Istanbul, you are the people

The masterpiece, the trembling of the author's hand with pain

Oh go Istanbul

You underestimate what's going on

But your greatness is the name of an executioner's ingenuity

You used to be sorry for the little one who despised you

When did you become the address of such arrogance?

Istanbul!

Have no mercy, no!

You have dreams that have been offended for thousands of years

Hey Istanbul!

You don't have the courage, no, no!

You have fears that hide the truth

Forgotten streets are decorated with the raves of lost heroes

This city is a land of lies where nameless dreams lurk

Leaves it without anyone, but still the heart is enthusiastic

It feeds on human blood and pride

The story of your smile is in the wind of hopes

The expression on the face is to get dirty first

"Just try to be the strongest" says the will of fate

If you stay without a pedestal, your prudence will be tied

In a skyscraper you see the nobility that comes with money.

You only get drunk and stand up when a piece of bill dominates all your senses.

It will be your disgrace

Have a dream, at that moment you are in captivity

Your troubles want to break the wall between you and the truth

Can you wash it, I don't know but

Thanks!

I'm leaving, welcome to this city...

Istanbul!

Have no mercy, no!

You have dreams that have been offended for thousands of years

Hey Istanbul!

You don't have the courage, no, no!

You have fears that hide the truth

in your rules

In your prohibitions

You have a soul inside you that is proud of hope