Emanet Hayat - Ozbi

Bugün farklı!

Kangren olmuş bir elin çamurdaki alemi gibi

Beyazı temiz bir sayfa sanan bir safın mahremi gibi

Cihanı körpe gören bir egzozun mahzeni

En çirkinin sanat olan ahseni gibi

Bugün!

Tadı gelsin diye çaya attığım tarçın kökü

Biraz limon kabuğu ve küçük bir karanfil tanesi!

Küllükte kokan şu izmaritlerin sadece

Öylesine yaşadığımı anlattığı kıçımdaki açan lalesi!

Bugün!

Otomatik vites bir arabada ayağımın gittiği

Bir debriyaj boşluğu

Ölüm sarhoşluğu

Aşkın, detone olsa da güzel sandıran boşluğu

Bunu da sermayeye çeviren bir kurnazın kokoşluğu

Bugün!

Kibirli dünyama meteor çarpması

Dedemin beni halen harçlık verdiği bir köftehor sanması

Bugünü kendime sorunca anlıyorum

Ben hep kadere emanetmişim lan zor anlatması

Bugün!

Günler gidiyor

(Bak bak) Yağmur diniyor

(Toprak) Ölmüş seviyor, yine çamurla ruhları gömüyor

(Vah vah) Ölmüş biliyor, kör kambur feleğini itiyor

(Korkak) Köşesine siniyor, kader alnına silleyi vuruyor.

(Vah vah)

Bir denize dalar gibi gitmek!

Bir gemiye biner gibi

Bir yüreği arar gibi gitmek!

Bir kaderi söker gibi

Kibrim kırık bir cam değil, niye keser cesareti?

Ruhum korkak bir can değil, niye kader esaretim?

Evet bugün!

Gerçekle tanışmak ve kendinle yüzleşmek

Gözyaşınla beslenen şehr-i İstanbul’a yenilmek

Fabrika atığı kokan bir sokakta kimliğini yitirmek

Yani tüm yalanlar tarafından canice dövülmek

Lan!

Bu yediğim kibrin kurşunu

Kader ufkumu kirletip, sonra da Azrail’i çağıracak ve çek vur diyecek

Biliyorum, hayallerime borçluyum

Çünkü bugün ilk defa elinde bir bıçakla görüyorum

Adı Umut olan iyimser komşumu

Beni tüketen her şeyi terk etmek bugün

Kendimi kanlar içinde de olsa zerk etmek düne

Geleceğim ne olduğunu bilmeden gülümsemek bugün

Fakat gerçeği hissedebildiğini söylemek güne.

(Hıh!)

Alkollü ağzım biraz duygusal

Felaket senaryoları yazan aklım korkak ve kurgusal

Bİliyorum kendimle yüzleştikçe yalancıyım

İşte bugün!

Hangimiz gerçek diye sorar yargılar

Bugün!

Günler gidiyor

(Bak bak) Yağmur diniyor

(Toprak) Ölmüş seviyor, yine çamurla ruhları gömüyor

(Vah vah) Ölmüş biliyor, kör kambur feleğini itiyor

(Korkak) Köşesine siniyor, kader alnına silleyi vuruyor.

(Vah vah)

Bir denize dalar gibi gitmek!

Bir gemiye biner gibi

Bir yüreği arar gibi gitmek!

Bir kaderi söker gibi

Kibrim kırık bir cam değil, niye keser cesareti?

Ruhum korkak bir can değil, niye kader esaretim?

Today is different!

Like a mud orgy of a gangrenous hand

Like the privacy of a naive who thinks white is a clean slate

The cellar of an exhaust that sees the world fresh

Like the art of the ugliest ahsen

Today!

Cinnamon root, which I throw in tea to taste

A little lemon peel and a little clove!

Those butts that smell in the ashtray are just

The blooming tulip in my ass, where he told me that I lived like that!

Today!

Where my foot goes in an automatic transmission car

a clutch gap

drunkenness of death

The emptiness of love, which feels beautiful even though it is detonated

The cowardice of a cunning person who turns this into capital.

Today!

Meteor strikes my arrogant world

My grandfather still thinks I am a meatballhorse that he gives his pocket money to.

I understand today when I ask myself

I've always been entrusted to fate, it's hard to tell

Today!

the days go by

(Look look) The rain is stopping

(Earth) Dead loves, again burying souls with mud

(Woah) He knows he's dead, the blind hump pushes his destiny

(Coward) He crouches in his corner, fate hits his forehead.

(What a pity)

Going like diving into a sea!

Like getting on a ship

To go as if searching for a heart!

Like ripping off a destiny

My arrogance is not a broken glass, why does it cut off courage?

My soul is not a cowardly soul, why am I a bondage to fate?

Yes today!

To meet the truth and face yourself

To be defeated by the city of Istanbul fed by your tears

Losing one's identity in a street that smells of factory waste

So get beat up murderously by all the lies

damn!

This is the lead of the pride I ate

Destiny will pollute my horizon and then call the Azrael and say shoot and shoot.

I know, I owe my dreams

'Cause today is the first time I see you with a knife in your hand

My optimistic neighbor whose name is Umut

Leaving everything that consumes me today

Injecting myself even in blood

My future is to smile today without knowing what it is

But it's time to say that you can feel the truth.

(Huh!)

My alcoholic mouth is a bit emotional

My mind, which writes disaster scenarios, is cowardly and fictional

I know I'm a liar when I face myself

Here it is today!

Judgments ask which of us is the truth

Today!

the days go by

(Look look) The rain is stopping

(Earth) Dead loves, again burying souls with mud

(Woah) He knows he's dead, the blind hump pushes his destiny

(Coward) He crouches in his corner, fate hits his forehead.

(What a pity)

Going like diving into a sea!

Like getting on a ship

To go as if searching for a heart!

Like ripping off a destiny

My arrogance is not a broken glass, why does it cut off courage?

My soul is not a cowardly soul, why am I a bondage to fate?