Skała samobójców - Eldo

Gdzieś na skale samobójców spotkałem trzech pijaków

Jeden pił ze smutku, drugi ze szczęścia, trzeci pił ze strachu

Byli dobrzy w swoim fachu, noc młoda

Mleczna droga towarzyszyła w ich pijackim szlaku

Ten, co pił ze smutku położył spać syna

I wpadł na skałę pomyśleć, jak szybko przemija

A przeszłość, choć tak miła, na zawsze przepadła

A treści życia nie wypełni najpełniejsza szklanka

Puścił coś z telefonu, bit zagrał w cichą noc

Tak daleko od domu zagłuszać duszy głos

I zmuszać mózg do uśmiechu, gdy chce się wyć

A zmieniasz to w dziki taniec i drzesz pysk, a w głowie znowu nic

Nic niewarte te drogi do destrukcji

Chociaż żyje z fartem, w dłoni trzyma wypis z obdukcji

Los tak gra, dzisiaj scrabble na emocjach

Do świtu, by nową nadzieję dostać od słońca

Są takie miejsca, gdzie łatwiej myśli zebrać

Tam możesz śnić o jutrze lub z «wczoraj» się pożegnać

Tam możesz wszystko, wiesz, że nie możesz przegrać

Gdy wieczność jest świadkiem, trzeba wierzyć, a nie żebrać

Ten, co pił ze szczęścia przesuwał ręką gwiazdy

Nakręcany przez miłość niszczył granice wyobraźni

Szum fal dawał mu spokój, jakby znikał

Chociaż zwykle to ten typ, co nie lubi stać z boku

Myśli, a w nich tańczyła walca w sukni z piór

Jakby zdjęta z chmur zapraszała do tańca

Polał szklankę wódki, odpalił papierosa

Znowu zniknął, oczy pokryła rosa, taka noc

Wspomnienia tańczą wokół nas na linie

A myśli ciągle walczą, by przetrwać tę godzinę

Minie niewiadome, to niewarte troski

Choć dobrze wiesz, że najmocniej w łeb dostajesz od miłości

Kubek emocji wart oceany sukcesu

Śmiech z komentatorów, oglądają go zza pleców

Trzech na skale, w tle marzenia, troski, żale

Z nową nadzieją, którą podaruje im poranek

Ten, co pił ze strachu chciał zamaskować swój strach

Założył kamuflaż, pierwszy punkt — uśmiech na ustach

Drugi — brak trosk, cynizm i ironia

Wszystkie chwyty dozwolone, byle nie spaść z tego konia

Czuł presję, jakby plecak ważył coraz więcej

I coraz częściej czuł jak ego szykuje represję

Oplątany drutem utkanym ze wspomnień

Pootwiera tysiąc szuflad, sprawdzi czy jeszcze jest w formie

Przed oczami kalejdoskop, w płucach coraz mniej powietrza

Bo każda gwiazda na niebie miała jej twarz

Nie da odpocząć popis ego i kompleksów

Dziki masochizm bez spokoju i bez sensu

Trzech ich było, wyszli z myślami na spacer

W noc gwiaździstą serca płonęły jak race

Skała samobójców — drobny w życiu przystanek

Ruszyli w swój świat, nową nadzieję dał poranek

Somewhere on a suicide rock I met three drunkards

One drank from sadness, the other from happiness, the third drank from fear

They were good at their trade, the night was young

The milky way accompanied them on their drunken route

The one who drank for sorrow put his son to sleep

I ran into the rock to think how quickly it passes

And the past, as nice as it was, was gone forever

And the fullest glass will not fill the contents of life

He let go of the phone and a beat played on the silent night

To drown out my soul so far from home

And make your brain smile when it wants to howl

And you turn it into a wild dance and tear your mouth and nothing in your head again

Worthless of these roads to destruction

Although she lives with luck, she is holding an excerpt from the forensic examination in her hand

Fate plays like that, today scrabble on emotions

Until dawn, to get new hope from the sun

There are places where it is easier to gather your thoughts

There you can dream about tomorrow or say goodbye to "yesterday"

You can do anything there, you know you cannot fail

When eternity is a witness, one must believe, not beg

The one who drank happily moved the stars with his hand

Winded up by love, it destroyed the limits of imagination

The sound of the waves gave him peace, as if it were disappearing

Although it's usually the type that doesn't like to stand on the sidelines

She was thinking, and in them she was waltzing in a feather dress

As if taken from the clouds, it invited you to dance

He poured a glass of vodka and lit a cigarette

He was gone again, eyes were covered with dew, such a night

Memories dance around us on the rope

And thoughts are still struggling to make it through this hour

The unknowns will pass, it's not worth worrying about

Although you know very well that love gives you the hardest hit

A cup of emotions worth an ocean of success

Laughter at the commentators, watching him from behind

Three on the rock, dreams, worries and regrets in the background

With new hope that the morning will give them

The one who drank from fear wanted to mask his fear

He put on camouflage, the first point - a smile on his lips

The second - no worries, cynicism and irony

No holds barred as long as I don't fall off this horse

He felt the pressure as if the backpack was weighing more and more

And more and more often he felt the ego preparing for repression

Entangled in wire woven from memories

He will open a thousand drawers, check if it is still in shape

There is a kaleidoscope in front of the eyes, less and less air in the lungs

Because every star in the sky had its face

It is impossible to rest a show of ego and complexes

Wild masochism with no peace and no sense

There were three of them, they went out for a walk with their thoughts

In the starry night, hearts burned like flares

Rock of Suicides - a minor stop in life

They set off into their world, the morning gave new hope