Наследство - Песняры

Ад прадзедаў спакон вякоў нам засталася спадчына;

Памiж сваiх i чужакоў яна нам ласкай матчынай.

Аб ёй мне баюць казкi-сны, вясеннiя праталiны

I лесу шэлест верасны, i ў полi дуб апалены.

Аб ёй мне будзiць успамiн на лiпе бусел клёкатам

I той стары амшалы тын, што лёг ля вёсак покатам.

Аб ёй мне баюць казкi-сны, вясеннiя праталiны

I шэлест лесу верасны, i ў полi дуб апалены.

I тое нуднае ягнят бляянне-зоў на пасьбiшчы,

I крык варонiных грамад на могiлкавым кладбiшчы.

Жыве з ёй дум маiх сям’я

I снiць з ёй сны нязводныя…

Завецца ж спадчына мая ўсяго старонкай роднаю.

We have inherited a legacy from our ancestors;

Between her own and strangers she is our mother's grace.

I am afraid of fairy tales-dreams, spring protalins about her

The woods rustle in September, and the oak in the field is scorched.

I am reminded of her on the linden tree by the stork's cry

And that old amshaly tyn that lay down near the villages downhill.

I am afraid of fairy tales-dreams, spring protalins about her

And the rustle of the September forest, and in the field the oak is scorched.

And that dull lamb bleating-calling in the pasture,

And the cry of crow communities in the cemetery.

My family lives with her

I dream of her irreducible dreams…

My legacy is called just my home page.