Олеся - Песняры

Бывай, абуджаная сэрцам, дарагая,

Чаму так горка?

Не магу я зразумець...

Шкада заранкі мне, што ў небе дагарае

На ўсходзе дня майго, якому ружавець.

Пайшла, ніколі ўжо не вернешся, Алеся.

Бывай смуглявая, каханая, бывай.

Стаю на ростанях былых, а з паднябесься

Самотным жаўранкам зьвініць і плача май.

Пайшла, пакінуўшы мне золкі і туманы,

Палынны жаль смугой ахутаных дарог.

Каб я хвілінаю нанесеныя раны

Гадами ў сэрцы заглушыць сваім ня мог.

Пайшла, ніколі ўжо не вернешся, Алеся.

Бывай смуглявая, каханая, бывай.

Стаю на ростанях былых, а з паднябесься

Самотным жаўранкам зьвініць і плача май

Goodbye, awakened heart, dear,

Why so bitter?

I can't understand ...

I'm sorry in the morning that the sky is burning

In the east of my day, which is rosy.

Gone, you'll never come back, Ales.

Goodbye dark-skinned, darling, goodbye.

They stand at the crossroads of the former, and from the heavens

Lonely larks ring and cry May.

Gone, leaving me ashes and mists,

Wormwood pity lane-wrapped roads.

To the minute I inflicted the wounds

For years in his heart could not drown out his.

Gone, you'll never come back, Ales.

Goodbye dark-skinned, darling, goodbye.

They stand at the crossroads of the former, and from the heavens

Lonely larks ring and cry May