Ecos do alén - Luar Na Lubre

Hai un rumor que move o vento no ar Que encolle a ialma cando o sintes

Hai un rumor que sabe a terra e a sal

Que aínda ten voz na que habitar

E algún rapaz teimando por preguntar

Descubrirá que hai mil historias

Nos ollos calmos de quen soubo gardar

Ecos do alén

Na súa voz

Está por destecer

En cada frase un cantar

Do que xa foi, do que ha de ser

Na súa voz

Quedou sen esquecer

Do tempo un maino alalá

Na súa voz

Non hai silencios si te vexo tentar

Coller na man o mundo enteiro

E así comenzan no teu berce a nevar

As verbas que deixa un ronsel

Antigas lendas da montaña e do mar

E contos nados na lareira

Van debuxando frente a ti, devagar

Ecos do alén

Na túa voz

A luz ha se prender

Mostrando as sombras que fan

Saber que hai máis do que outros ven

Na túa voz

Vieiros ancestrais

Terán alento, meu ben

Na túa voz

There is a rumor that move or wind will not entangle soul when or synth

There is a rumor that tastes like land and salt

That you still have a voice to inhabit

And some raptor afraid to ask

He will discover that there are a thousand stories

We calm pots of quen soubo gardar

Echoes of Alén

in your voice

is about to fade

In each phrase a song

Do what xa foi, do what has to be

in your voice

I was left unaware

Do tempo un maino alala

in your voice

There are no silences if I tempt you

Necklace na man o whole world

And so they begin not to berce to snow

As verbs that leave a ronsel

Ancient legends of the mountains and the sea

E nados na lareira

They go debuxing in front of you, wander

Echoes of Alén

in your voice

A light has been turned on

Showing as shades that fan

Know that there is more than others see

in your voice

ancient scallops

They will have breath, meu ben

in your voice