Wieśniacze Życie - Grzegorz Turnau

W groty lesistej otulon ciszę

O kłamny świat nie troszczę się

Gdy chłodem letnim wietrzyk tchnie

Gdy topól liście z lekka kołysze

Z łagodnym szmerem fale się toczą

Brzeg szmaragdową czarą lśni

W pucharkach srebrnych dając mi

Wodę bez zdrady — jasną, przeźroczą

O, ty!

Zgryzoty nie skryte chmurą

Wieśniacze życie

O, ty!

Przetkana cierniem sowicie

Królów purpuro

Przechodzącemu wśród łąk poecie

Kobierca ściele barwną błoń

Zielona Flory hojnej dłoń -

Misternie tkaną w wiosenne kwiecie

Zbłąkany w leśnych ciń wirydarzy

Wsłuchany w dźwięk ptaszęcych pień

Na dworski świat — nikły jak cień -

Patrzę z uśmiechm pogodnym w twarzy

O, ty!

Zgryzoty nie skryte chmurą

Wieśniacze życie

O, ty!

Przetkana cierniem sowicie

Królów purpuro (…)

Silence is wrapped in the wooded caves

I don't care about a lying world

When the summer breeze is chilled

When the poplar leaves sway slightly

The waves roll in with a soft murmur

The shore shines with emerald glass

In silver cups, giving me

Water without betrayal - clear, transparent

Oh you!

Worries not hidden by a cloud

Peasant life

Oh you!

Interspersed with thorns lavishly

Purple kings

A poet who passes through the meadows

The carpet is made of a colored sun

Green Flora of a generous hand -

Intricately woven in a spring flower

Wandering in the woods of the cloister

Listening to the sound of a bird's trunk

To the world of court - dim as a shadow -

I look with a cheerful smile on my face

Oh you!

Worries not hidden by a cloud

Peasant life

Oh you!

Interspersed with thorns lavishly

Purple kings (...)