Gdy Poezja - Grzegorz Turnau

Gdy poezja ci minie

Nic nie załka w kominie

Gdy poezja ci odfrunie

Nie powierzaj się fortunie

Ona kołem się nie toczy

Ona kołem

Na amen

Cię złamie

Ta poezja

Jest męcząca

Z piedestału

Ciało strąca

I pomału

Przeciwstawia

Ducha ciału

Ale kiedy

Ciało słabnie

To poezja

Ma tę moc

By ciało przenieść

Jak złudzenie poprzez noc

Gdy poezja ci odleci

Tam gdzie jeszcze są poeci

Bardzo mało

Będzie miało

Twoje ciało

Gdy poezja ci przejdzie

Słońce zajdzie nim wzejdzie

Za jej brak zapłacisz drogo

Na ten brak nie stać nikogo

Nim poezja cię odumrze

Stań na chwilę, na chwilę i zrozum, że

Choć poezja

Jest męcząca

Z piedestału

Ciało strąca

I pomału

Przeciwstawia

Ducha ciału

Ale kiedy

Ciało słabnie

To poezja

Ma tę moc

By ciało przenieść

Jak złudzenie poprzez moc

Choć poezja

Jest męcząca

Z piedestału

Ciało strąca

I pomału

Przeciwstawia

Ducha ciału

Nim poezja cię odumrze

Stań na chwilę i zrozum, że

O poezję, o poezję

Trzeba dbać

Gdy poezja ci odleci

Tam gdzie jeszcze są poeci

Bardzo mało

Będzie miało

Twoje

Ciało

When the poetry is gone

Nothing weeps in the chimney

When the poetry flies away

Don't entrust yourself to fortune

It does not turn in a circle

She's a wheel

Amen

Will break you

This poetry

Its tiring

From the pedestal

Flesh knocks off

And slowly

Contrasts

Spirit to the flesh

But when

The body weakens

It's poetry

He has that power

To move the body

Like an illusion through the night

When your poetry flies away

Where there are still poets

Very little

Will have

Your body

When the poetry is gone

The sun will set before it rises

You will pay dearly for the lack of it

Nobody can afford this shortage

Before poetry dies you

Stand for a moment, a moment, and understand that

Although poetry

Its tiring

From the pedestal

Flesh knocks off

And slowly

Contrasts

Spirit to the flesh

But when

The body weakens

It's poetry

He has that power

To move the body

Like illusion through power

Although poetry

Its tiring

From the pedestal

Flesh knocks off

And slowly

Contrasts

Spirit to the flesh

Before poetry dies you

Stand for a while and understand that

For poetry, for poetry

You have to take care

When your poetry flies away

Where there are still poets

Very little

Will have

Your

Body