Skad Przychodzimy, Kim Jestesmy, Dokad Idziemy - Grzegorz Turnau

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

Przecież my wiemy, że nie bardzo pasujemy

Do takich pytań i do braku odpowiedzi

Sąsiedzi słońca, ziemi, nieba, wody sąsiedzi

Tak nas zostawił na kształt znaku zapytania

Ten co przyjechał i nie pytał lecz się kłaniał

Tak układamy ręce jak nam kiedyś on ułożył

Który tu z nami w słońcu wiele szczęścia dożył

Tu było wiele spraw, tysiące, taka moc

Że przegadany dzień nie starczy ani noc

A jak zamilczeć w słońcu, do księżyca grać

I robić to po prostu, na co nas nie stać

Nauczył nas ten malarz, który odkrył nam

Jaki nas bawi kształtów, błysków wielki kram

Wypełnić nimi można wiele pustych scen

Gdzie nie ma słów, a wisi tylko barwny len

Wśród pustych krzeseł i portretów białych dam

Uderza w ściany mocne serce nasz tam-tam

Wstawcie go w ramy, w których zimna cisza lśni

Niech go zobaczy tamten, ten i ty i ty

Pozwoli przyjrzeć się jak się zachowujemy

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

Tu było wiele spraw, tysiące, taka moc

Że przegadany dzień nie starczy ani noc

A jak zamilczeć w słońcu, do księżyca grać

I robić to po prostu na co nas nie stać

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy

Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd idziemy…

Where do we come from, who we are, where are we going

After all, we know that we don't fit very well

To such questions and to the lack of answers

Neighbors of the sun, earth, sky, water neighbors

So he left us like a question mark

The one who came and did not ask, but bowed

We arrange our hands the way he once arranged for us

Who lived a lot of happiness with us in the sun

There were many things here, thousands, such a power

That a long day, neither a night will be enough

And how to remain silent in the sun, to play to the moon

And just do what we can't afford

This painter who discovered us taught us

What shapes us amused, great stall with flashes

You can fill many empty scenes with them

Where there are no words, and only colored linen hangs

Among empty chairs and portraits of white ladies

Our tam-there heart hits the walls

Put it in a frame in which the cold silence shines

Let that one, this one, and you and you see him

It will allow you to see how we behave

Where do we come from, who we are, where are we going

Where do we come from, who we are, where are we going

Where do we come from, who we are, where are we going

There were many things here, thousands, such a power

That a long day, neither a night will be enough

And how to remain silent in the sun, to play to the moon

And just do what we can't afford

Where do we come from, who we are, where are we going

Where do we come from, who we are, where are we going ...