24 Smutki - Grzegorz Turnau

Dwadzieścia cztery smutki

To zwykła nasza doba

I dzień jest nie za krotki

I noc się nam podoba

Deszcz pada nieustanny

I nudny, i nużący

Za oknem chodzą panny

Smucące się niechcący

(niechcący…)

Za oknem wieczór spływa

Po dachach i po rynnach

I ciemność odpoczywa

Bezpieczna i bezczynna

Dwadzieścia cztery smutki…

Usiądę sam za stołem

Zamyślę się wieczyście

O życiu niewesołym

Przez które ze mną szliście

O naszym domu niskim

I o wysokim niebie

O wszystkich i o wszystkim —

I za was, i za siebie

Dwadzieścia cztery smutki…

Twenty-four sorrows

This is our usual day

And the day is not too short

And we like the night

It rains incessantly

And boring and boring

The virgins are walking outside the window

Grieving accidentally

(unwittingly…)

Outside the window, the evening flows

On roofs and gutters

And the darkness rests

Safe and idle

Twenty four sorrows ...

I will sit alone at the table

I think forever

About a merry life

Through which you walked with me

About our low house

And high skies

About everyone and about everything -

And for you and for myself

Twenty four sorrows ...