Obour - Faramarz Aslani

چون به یاد تو میافتم

دیده ام از اشک، تَر میشه

شادی از من میگریزه

گریه هم بی اثر میشه

وقتی این شعرو میخونم

همش تو در برابرمی

میدونم، تو هم میدونی

که امید آخرمی

وقتی چلچله های میرن

به سفرهای دورادور

از تو میگویم، چو هر یک

میکنن از بامم عبور

عبور، عبور، عبور، عبور

چون ز تو هیچ خبری نیست

ساز من بی آهنگ میشه

مینویسم که بدانی

دلم برایت تنگ میشه

با چنین تنهایی و درد

شب میشه دنیای خورشید

به خودم میگم که ای کاش

چشمونم تو رو نمیدید

وقتی چلچله های میرن

به سفرهای دورادور

از تو میگویم، چو هر یک

میکنن از بامم عبور

عبور، عبور، عبور، عبور

Because I remembered you

I have seen tears well up

Happiness escapes me

Crying also becomes ineffective

When I read this poem

Everything is against you

I know, you know

That is the last hope

When swallows die

To distant travels

I'm telling you, each one

They cross the roof

Crossing, crossing, crossing, crossing

Because there is no news about you

My instrument becomes silent

I write so you know

I miss you

With such loneliness and pain

Night becomes the world of the sun

I say to myself that I wish

My eyes did not see you

When swallows die

To distant travels

I'm telling you, each one

They cross the roof

Crossing, crossing, crossing, crossing