Twarze - Eldo, HI-FI Banda

Czasem zrozumieć to wszystko jest tak trudno

I ciężko sobie wmówić, że życie jest próbą

Że ktoś ułożył ten plan precyzyjnie

Kiedy odchodzą szybko Ci, którzy żyli tak niewinnie

Co boli?

To, że musisz tkwić bezczynnie

W faktów niewoli, w wiecznym memento mori

Wyrzucam smutek, zostawiam pamięć o nich

Twarze z przeszłości, duchy, których nie chcę wygonić

A, twarze z przeszłości spacerują po mej głowie

Twarze, o których nie chcę i nie umiem zapomnieć

Niektórych spraw nigdy już nie będę mógł zmienić

Z nie wszystkimi byliśmy do końca rozliczeni

Za mało odwagi, by czasem wprost coś powiedzieć

Ale ambicja brała górę, by zostawić to dla siebie

A dziś za późno, nie umiem tak głośno krzyczeć

Żebyście tam gdzie jesteście mogli mnie usłyszeć

Co prawda wspomnień nikt nie może mi odebrać

Ale i tak boli, że nie możecie być tu i teraz

I chodzić ze mną razem po krętych losu ścieżkach

Pocieszać po porażkach, cieszyć po zwycięstwach

Razem tak wiele, choć obiektywnie prawie wcale

Ale piękna była każda chwila spędzona razem

Odkładam 2HB, gaszę światło, kończę frazę

I wychodzę na spacer, tym razem sam przez Warszawę

Tysiąc osób wyjedzie, tysiąc osób nie wróci

Tysiąc osób ma sposób, Ty nie musisz nic mówić

Pomyśl o wczoraj dziś, jutro może nie być nic

I niech Twoje serca pęka jeśli nie pamiętasz ich

Zaciśnij dłoń, podnieś skroń

Dla tych kilku chwil, które są jak jeden dom

Jedna myśl, jeden rytm, Ty spójrz w oczy matce

Albo wróć do wspomnień

Jedna miłość to coś więcej niż cokolwiek

Wiem jak było, pamiętam chwile nie sny

A to czym żyje to doświadczenie nie łzy

Ty spal fotografie jeśli mówisz prawdę

Pamiętaj, pamięć odbiera kłamcom Bóg za karę

Zabiera ludzi i twarze, by nas nauczyć

Że śmierć chodzi z życiem w parze, ja idę gdzieś

HIFI Banda jak Metallica — The Memory Remains

Nie muszę widzieć ich twarzy na zdjęciach, żeby pamiętać

Myślę o nich i o tym, że nie zdążyłem się odezwać

Przez okno patrzę w gwiazdy, nad miastem wisi wszechświat

Podobno gdzieś tam jest lepsze miejsce niż ziemia, podobno

Jeśli to prawda wzrasta prawdopodobieństwo, że dzieli nas czas nie odległość

Od dzisiaj nic na pewno

Otwieram okno, oczy zamyka senność

Smutek z dymem wylewam z płuca na zewnątrz

Znów widzę ich twarze jakby byli wciąż tu

Brak mi słów, każdego z nas osądzi ten sam Bóg

Każdy błądzi tutaj wśród dróg decyzji

Każdy chce dążyć do precyzji zapominając gdzie jest cel

Nikt i nic nigdy nie zmieni tego jak jest, wiesz?

Nikt z nich nie przewinie czasu wstecz

Widzę ich twarze pośród porozrzucanych zdjęć

Nie patrzę na nie, w sobie zostawię żywą pamięć

Ostatnie piętro gdzieś w Warszawie

Had Hades, Diox, Eldo, to na pewno po nas zostanie

Sometimes it's so hard to understand

And it's hard to convince yourself that life is a test

That someone made this plan precisely

When those who have lived so innocently go quickly

What hurts?

That you have to be idle

In the facts of slavery, in the eternal memento mori

I cast out my sadness, I leave a memory of them

Faces from the past, ghosts I don't want to chase away

Oh, faces from the past walk in my head

Faces that I don't want and can't forget

Some things I will never be able to change again

We were not fully settled with all of them

Not enough courage to say something outright sometimes

But the ambition was to leave it to myself

And today too late, I can't scream so loud

So that where you are you can hear me

It is true that no one can take my memories away from me

But it still hurts that you can't be here right now

And walk along the winding paths with me

Comfort after defeats, rejoice after victories

So much in total, but objectively almost not at all

But every moment together was beautiful

I put down 2HB, turn off the light, finish the phrase

And I'm going for a walk, this time alone through Warsaw

A thousand people will leave, a thousand people will not come back

A thousand people have a way, you don't have to say anything

Think about yesterday today, tomorrow may be nothing

And let your hearts break if you don't remember them

Clench your hand, raise your temple

For those few moments that are like one home

One thought, one beat, you look into your mother's eyes

Or go back to the memories

One love is more than anything

I know how it was, I remember moments not dreams

And what lives this experience is not tears

You burn the photos if you're telling the truth

Remember, the memory of liars is taken away by God as a punishment

He takes people and faces to teach us

That death and life go hand in hand, I'm going somewhere

HIFI Banda like Metallica - The Memory Remains

I don't need to see their faces in photos to remember

I think about them and about the fact that I did not have time to speak

Through the window I look at the stars, the universe hangs over the city

Apparently there is a better place out there than land, apparently

If this is true, the probability that we are separated by time, not distance, increases

Nothing for sure from today

I open the window, sleepiness closes my eyes

I pour my sorrow with smoke out of my lungs

I can see their faces again as if they were still here

I have no words, each of us will be judged by the same God

Everyone errs here among the paths of decision

Everyone wants to be precise, forgetting where the goal is

Nobody and nothing will ever change the way it is, you know?

None of them will rewind time

I can see their faces among the scattered photos

I do not look at them, I will leave a living memory in myself

Top floor somewhere in Warsaw

Had Hades, Diox, Eldo, it will definitely stay after us