Brúnin - Skálmöld

Vindur berst af hafi, virði fyrir mér

Vanga ungrar stúlku sem við hliðina á mér er

Munnurinn er opinn, mórautt rennur blód

Menn eru á leiðinni, ég heyri nálgast hljóð

Konan andar ennþá, kannski munum nást

Klettabrúnin afdrepið í forboðinni ást

Get ég varla losað grjót úr minni hönd

Gaf ég höggið?

Voru á mér álög eða bönd

Þeir látum ekki linna

Ef liggjandi mig finna

Með henni sem ég frelsið fann

Við máttum feluleiki spinna

Þeir bana okkur báðum

Þeir berja vopnum snjáðum

Hún svarar ekki, dauðadæmd

Ef vaknar dísin ekki brádum

Saman munum lífið láta

Liggi ég við þetta vif

Ef ég bara ekkert játa

Ætti mér að gefast lif

Hennar drýpur blód á blettinn

Bærist særð og falleg hönd

Niður henni kasta klettinn

Kvikar sjórinn burt frá strönd

Wind blows from the sea, worth it to me

The cheeks of a young girl next to me

The mouth is open, blood-red blood flows

People are on the way, I hear approaching sounds

The woman is still breathing, maybe we will catch up

The cliff edge hangs in the forbidden love

I can hardly release stones from my hand

Did I hit?

I had spells or tapes on me

They do not let go

If lying me find

With her I found freedom

We had to invent camouflage

They're killing us both

They beat weapons snowballs

She does not answer, sentenced to death

If the diva does not wake up soon

Together we will let life go

I'm lying to this vif

If I just do not confess

Should give me life

Her blood drips on the spot

Carries a wounded and beautiful hand

Down her throw the rock

The sea recedes from the shore