Deltangi - Sattar

تو نیستی و صدای تو

هوای خوب این خونه‌ست

صدای پای عطر گل

صدای عشق دیوونه‌ست

تو از من دور و من دلتنگ

تو آبادی و من ویرون

همیشه قصه این بوده

یکی خندون، یکی گریون

همیشه قصه این بوده

توی یک لحظه توی یک دیدار

یک زخم از زهر یک لبخند

تمام عمر فقط یک بار

پس از اون زخم پَروردن

پس از اون عادت و تکرار

ولی نصف یه روح این ور

یه نیمه، اون ور دیوار

خودت نیستی صدات مونده

صدات، چشمام رو گریونده

دلم روی زمین مونده

فقط از تو همین مونده

نفس های عزیز من

صدای پای شب بو هاست

صدای باد و بوی نخل

هوای شرجی دریاست

سکوت، اینجا صدای تو

هوا اینجا، هوای تو

پر از تکرار این حرفم

دلم تنگه برای تو

همیشه قصه این بوده

یا مرگ قصه یا آدم

ته دریاچه های عشق

می جوشند چشمه های غم

همیشه عشق یعنی اَبر

غروب و غُربت بارون

تو در من، جوشش شعری

صدای اون لب بی روح

خودت نیستی صدات مونده

صدات، چشمام رو گریونده

دلم روی زمین مونده

فقط از تو همین مونده

You are not and your voice

The good weather is this house

The sound of floral perfume

The voice of love is crazy

You are far from me and I miss you

You are Abadi and I am Veyron

This has always been the story

One laughing, one crying

This has always been the story

In an instant in a meeting

A wound from the poison of a smile

All life only once

After that, the wound will grow

After that habit and repetition

But half a soul here

One half, across the wall

You are not yourself, the voices are left

Sounds made my eyes water

My heart is on the ground

That's all you have left

My dear breaths

The sound of footsteps at night

The sound of the wind and the smell of palm

The sea is sultry

Silence, here is your voice

The air is here, your air

Full of repetition

I miss you

This has always been the story

Or the death of a story or a person

The bottom of the lakes of love

Fountains of sorrow boil

Love always means cloud

Sunset and rain

You in me, the boiling of poetry

The voice of that soulless lip

You are not yourself, the voices are left

Sounds made my eyes water

My heart is on the ground

That's all you have left