Bu soyuqluq üşüdür, üşüdüm, üşüdüm

Bu səssizlik kar edir, var idin, bəs indi?

Əllərin dondurur, üzümə toxunma, uzaqda dur

Yoluma çıxma sən, bu qədəri bəsimdir

Təcrübə sevgidə yaramır heç bir işə

Sevgi oyunlarında yer yox vərdişə

Hər dəfə eyni halqaları fırlanmalı olursan

Və oyundan çıxırsan əgər yorulsan

Burulğan olur, ancaq hər şeyin əvvəlində

Həvəslənirsən, qeydlər eliyirsən dəftərində

Sənə bağışlanır səhvlərin də

Sevinirsən ki, sevilirsən səhvlərinlə belə

Amma hər şey dəyişir həftələrlə, günlərlə, saniyələrlə

Həyat dolmağa başlayır maneələrlə

İçində baş verən şübhələrlə oyanırsan gecələr

Anlaya bilmirsən — nə bu qarışıq hadisələr…

Qapanırsan, hər şeydən sən soyuyursan

Kənardan izləyərək anlamağa qoyulursan

Ya cəhənnəm istisində yanaraq kül olursan

Ya da soyuqdan iliklərinə qədər donursan

Bu soyuqluq üşüdür, üşüdüm, üşüdüm

Bu səssizlik kar edir, var idin, bəs indi?

Əllərin dondurur, üzümə toxunma, uzaqda dur

Yoluma çıxma sən, bu qədəri bəsimdir

Küsmək, barışmaq, bu bəzəyidir sevginin

Amma əgər hər küsəndə dəyişmirsə sevgilin

Sən sevmək nədir bilirsənsə, arifsən onda

Bilirsən, dərin batan tikanı var hər gülün

Hər bir günün dəyəri də başqadır sən sevəndə

Sanki bütün dünya gülür — bunu sən istəyəndə

Fəsillərdən nə olur olsun, heç bir fərqi yox

Sənə xətər gəlmir soyuqdan istidən də

Son söz, bil heç vaxt deyil sənin son söz

Sən ancaq deyərək korlaya bilərsən — ön söz

Kin yığmaq, başına cin vurmaq, özündən çıxmaq

Axmaqlıq… Sən heç nəsən sevgidə dözümsüz

Nə qədər dözümün var, ondan çox dözəcəksən

Elə bilmə ayrıldın, daha tənha üzəcəksən

Əgər daddınsa bircə dəfə dadını

Adını çəkib, gözünü yumub, sonra köçəcəksən

Bu soyuqluq üşüdür, üşüdüm, üşüdüm

Bu səssizlik kar edir, var idin, bəs indi?

Əllərin dondurur, üzümə toxunma, uzaqda dur

Yoluma çıxma sən, bu qədəri bəsimdir

Мне холодно, мне холодно, мне холодно

Эта тишина оглушает, ты был там, а сейчас?

Твои руки мерзнут, не трогай мое лицо, держись подальше

Не стой у меня на пути, хватит

Опыт бесполезен в любви

В любовных играх нет места привычке

Вы должны крутить одни и те же кольца каждый раз

И ты выйдешь из игры, если устанешь

Это вихрь, но только в начале всего

Вы волнуетесь, вы делаете записи в своем блокноте

Ваши ошибки прощаются

Вы счастливы, что вас любят даже с вашими ошибками

Но все меняется в недели, дни, секунды

Жизнь начинает наполняться препятствиями

Вы просыпаетесь ночью с сомнениями внутри вас

Вы не можете понять — какая путаница событий…

Ты закрываешься, ты мерзнешь от всего

Вас заставили понять, наблюдая со стороны

Или ты сгоришь дотла в адском зное

Или ты промерзнешь до костей от холода

Мне холодно, мне холодно, мне холодно

Эта тишина оглушает, ты был там, а сейчас?

Твои руки мерзнут, не трогай мое лицо, держись подальше

Не стой у меня на пути, хватит

Обида, примирение, это украшение любви

Но если это не меняется каждый раз, моя любовь

Если ты знаешь, что такое любовь, то ты мудр

Знаешь, у каждой улыбки глубоко вонзающийся шип

Ценность каждого дня разная, когда любишь

Как будто весь мир смеется — когда ты этого хочешь.

Неважно, какие времена года

Тебе плевать на холод или жару

Последнее слово, знай, что оно никогда не будет твоим последним словом.

Можно только испортить, сказав — предлог

Накопление обиды, удар демона по голове, выход из себя

Глупость... Ты нетерпим в любви

Вы выдержите столько, сколько у вас есть

Ты ушел не думая, дальше будешь плавать один

Если вы пробовали это, попробуйте только один раз

Вы называете это, закрываете глаза, а затем двигаетесь

Мне холодно, мне холодно, мне холодно

Эта тишина оглушает, ты был там, а сейчас?

Твои руки мерзнут, не трогай мое лицо, держись подальше

Не стой у меня на пути, хватит