Zdumienie - Piotr Rubik, Michał Gasz

… Zatrzymaj sie, to przemijanie ma sens.

Ma sens!

Ma sens!

Ma sens…

— Jan Paweł II.

— «Tryptyk Rzymski»

Zatoka lasu z gór zstępuje

I cicho szemrze górski potok

Gdy SŁOWO z nagła się znajduje

W powodzi słonecznego złota

Jak chleba kęs

Jak człowieka bycie

Tak świat ma sens

I ma sens życie

Ma sens…

Ma sens…

Ma sens…

Zewsząd stworzenie mówi świata

Cichością swoją i milczeniem

Potok się w zbocze góry wplata

Góra się wplata w sens istnienia

Jak łza spod rzęs

Wypłakana skrycie

Tak śmierć ma sens

I ma sens życie

Ma sens…

Ma sens…

Ma sens…

Co też powiedzieć chcesz strumieniu

Kiedy spragnieni wodę piją

Kiedy z nazwiska i imienia

Mijają tak jak świat przemija

Zdumieniem mym

I sensu odkryciem

Że sedno w tym

Że ma sens życie…

Ma sens…

Ma sens…

Ma sens…

… Stop, this passing makes sense.

Makes sense!

Makes sense!

Makes sense…

- Pope John Paul II.

- "Roman Triptych"

The forest bay descends from the mountains

And the mountain stream murmurs softly

When the WORD is suddenly found

In a flood of solar gold

Like a bite of bread

Like a human being

Yes the world makes sense

And life makes sense

Makes sense…

Makes sense…

Makes sense…

Everywhere, creation speaks of the world

His silence and silence

The stream is woven into the slope of the mountain

The mountain is intertwined with the meaning of existence

Like a tear from under my lashes

Secretly crying

Yes, death makes sense

And life makes sense

Makes sense…

Makes sense…

Makes sense…

What do you want to say to the stream

When thirsty people drink water

When by surname and first name

They pass as the world passes by

My amazement

I make sense of a discovery

That the crux of it

That life makes sense ...

Makes sense…

Makes sense…

Makes sense…