Żyj tą nadzieją - Marek Grechuta

Żyj, aby zrywać łańcuchy głuchych ciężkich dni

I nagle płynąć, i myśleć, że się tylko śni

Błądź wśród obłoków marzeń z tą nadzieją

Że po tobie przyjdą inni i rozgrzeszą cię

Żyj tą nadzieją, co mieli Kolumb albo Bach

Żyj tą radością, dla której Chaplin wdziewał łach

Żyj z tym uśmiechem, który Mona Lisa ma

Żyj tym oddechem, który Maratończyk zna

Żyj poprzez mgły zwątpienia, przecież mimo to

Wieszcz ostrzy pióro swoje, by przekreślić zło

I chociaż wiele przy tym łez w sobie skrył

Pisał, bo wiedział dobrze, że ty będziesz żył

Żył tą nadzieją, co mieli Kolumb albo Bach

Żył tą radością, dla której Chaplin wdziewał łach

Żył z tym uśmiechem, który Mona Lisa ma

Żył tym oddechem, który Maratończyk zna

Żyj, aby tym co żyli spłacić pewien dług

Tym co przed laty brali w sztywne ręce płóg

Dla swoich dzieci, wnuków szykowali świat

Przez tyle długich i niewdzięcznych lat

Żyli tą nadzieją, co mieli Kolumb albo Bach

Żyli tą radością, dla której Chaplin wdziewał łach

Żyli z tym uśmiechem, który Mona Lisa ma

Żyli tym oddechem, który Maratończyk zna

Żyj, chociaż miłość twoja trafia w ślepy mur

Śnij, choć nad głową krążą czarne stada chmur

Błądź po stronicach książek, to ich czerń i biel

Wskażą ci jeszcze niejeden piękny cel

Żyj, aby zrywać łańcuchy głuchych ciężkich dni

I nagle płynąć, i myśleć, że się tylko śni

Błądź wśród obłoków marzeń z tą nadzieją

Że po tobie przyjdą inni i rozgrzeszą cię

Żyj tą nadzieją, co mieli Kolumb albo Bach

Żyj tą radością, dla której Chaplin wdziewał łach

Żyj z tym uśmiechem, który Mona Lisa ma

Żyj tym oddechem, który Maratończyk zna

Live to break the chains of the deaf hard days

And suddenly, swim and think that you are only dreaming

Wander among the clouds of dreams with this hope

That others will come after you and absolve you

Live the hope that Columbus or Bach had

Live the joy for which Chaplin put on the rags

Live with that smile the Mona Lisa has

Live this breath that a Marathon runner knows

Live through the mists of doubt, yet anyway

Prophesy sharpens his pen to erase evil

And although he hid many tears within himself

He wrote because he knew well that you would live

He lived the hope that Columbus or Bach had

He lived the joy for which Chaplin put on the rags

He lived with that smile the Mona Lisa has

He lived the breath that the Marathon runner knows

Live to pay off a certain debt with those who lived

To those who took the leg in stiff hands years ago

They prepared the world for their children and grandchildren

For so many long and ungrateful years

They lived the hope that Columbus or Bach had

They lived the joy for which Chaplin put on the rags

They lived with that smile the Mona Lisa has

They lived this breath that the Marathon runner knows

Live even though your love hits a blind wall

Dream with black flocks of clouds floating above your head

Wander the pages of books, it's their black and white

They will show you more than one beautiful goal

Live to break the chains of the deaf hard days

And suddenly, swim and think that you are only dreaming

Wander among the clouds of dreams with this hope

That others will come after you and absolve you

Live the hope that Columbus or Bach had

Live the joy for which Chaplin put on the rags

Live with that smile the Mona Lisa has

Live this breath that a Marathon runner knows