Shabahang - Homayoun Shajarian, Mojgan Shajarian

تو ای مرغ حق، ای فسانه به شب

نگه کن که جانم رسیده به لب

که من همچو تو

وامانده ام به شب و تنهایی

به ویرانه ام بنشسته ام که مگر باز آیی

که من همچو تو

وامانده ام به شب و تنهایی

به ویرانه ام بنشسته ام که مگر باز آیی

ای مرغ حق، افسانه ی ویرانه هایی

ویرانه ای شد قلب من، امشب کجایی

تا سر کند سوز درون نای دل من

بنشین دمی بر بام من، سر کن نوایی

غم تلخ شب را تو میدانی

که در شهر شب ها نوا خوانی

بمان با من امشب که دلتنگم

چرا از شب من گریزانی

به ویرانه ی من بنشین، مرا از غم دل برهان

بخوان نغمه ای در دل شب، مرا سوی مستی بکشان

به ویرانه ی من بنشین، مرا از غم دل برهان

بخوان نغمه ای در دل شب، مرا سوی مستی بکشان

همدم شبهایی در غم تنهایی

بیا بیا

غم تلخ شب را تو میدانی

که در شهر شبها نوا خوانی

بمان با من امشب که دلتنگم

چرا از شب من گریزانی

You are the chicken of truth, O legend of the night

Hold my life to the lips

That I'm Like You

I'm tired of the night and alone

I am sitting in my ruins unless you come back

That I'm Like You

I'm tired of the night and alone

I am sitting in my ruins unless you come back

O chicken of truth, the legend of ruins

My heart is in ruins, where are you tonight?

To burn in the trachea of ​​my heart

Sit on my roof, sing

You know the bitter sorrow of the night

Who sing in the city at night

Stay with me tonight that I miss

Why are you running away from my night?

Sit in my ruins, save me from sorrow

Sing a song in the middle of the night, make me drunk

Sit in my ruins, save me from sorrow

Sing a song in the middle of the night, make me drunk

A companion of nights in grief alone

come come

You know the bitter sorrow of the night

Who sing in the city at night

Stay with me tonight that I miss

Why are you running away from my night?