Epistel 81 - Cornelis Vreeswijk

Maurits, ach Maurits, je schaduw verdwijnt

Zie hem in het duister verzinken

Zie goud en purper, dat weelderig schijnt

In de modder zinken

Hoor de klokken van de beiaardier

Zie de veerman op de dode rivier

Zie de laatste haven

Daarom, ach Maurits, laat ons aldus hier

Zoetelief begraven

Ach, langgezochte, verborgen plek

Waar wij de tranen doen plengen

Waar tijd en dood de wijsheid en de gek

Tot een mengsel mensen

Daar is geen afgunst meer, geen nijd en geen haat

En het geluk, toch anders altijd paraat

Zal op het graf niet gaan dansen

Vijanden, Maurits, ze komen te laat

Met gebroken lansen

De beiaardier slaat de maat van het spel

Hij laat de grote klok draaien

Misdienaar doet er zijn beste, jawel

Laat de wierook zwaaien

Langs het pad, dat naar de tempel toe voert

Groeien rozen, en de tortelduif koert

Achter omfloerste vanen

Roffelt de trom en de rouwstoet, ontroerd

Lost zich op in tranen

Aldus belandde in haar allerlaatste bed

De vrouw van de pijpendraaier

Nu is het uit met de dagelijkse pret

Arme armoedzaaier

Van de tapkast tot het graf, zij aan zij

Staan de broeders in een treurige rij

Weent gij, brave borsten

Dorst had ze steeds, net als ik, net als jij

En wij blijven dorsten

Maurice, oh Maurice, your shadow disappears

Watch him sink into darkness

Behold gold and purple, which shines in abundance

Sink in the mud

Hear the bells of the carillonneur

See the ferryman on the dead river

See the last port

Therefore, oh Maurice, leave us thus here

Sweetheart buried

Ah, long-sought, hidden place

Where we shed tears

Where time and death the wisdom and the madman

To a mixture of people

There is no more envy, no envy and no hatred

And the luck, otherwise always ready

Will not dance on the grave

Enemies, Maurits, they come too late

With broken lances

The carillonneur beats the beat of the game

He makes the large clock run

Altar boy does his best, yes

Sway the incense

Along the path that leads to the temple

Roses grow, and the turtledove coos

Behind veiled vanes

Rolls the drum and the funeral procession, moved

Dissolves in tears

Thus ended up in her very last bed

The wife of the pipe-turner

Now it's over with the daily fun

Poor pauper

From the bar to the grave, side by side

The brothers stand in a mournful line

Weep ye, brave breasts

She was always thirsty, just like me, just like you

And we continue to thirst