Lava - Alkistis Protopsalti

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά

απ' όνειρο βαθύ

κι ό, τι φτιάχνει τα βουνά

κλαίει να γεννηθεί

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά

εφτά γενιές σβηστό

Λάβα μου, λάβα μου

αίμα μου ζεστό

Κάτι λίγοι συγγενείς

ξαδέρφια μακρινά

πες μου αν έμεινε κανείς

για μας τα πετεινά

Κάτι λίγοι συγγενείς

στα έγκατα του νου

Λάβα μου, λάβα μου

σώμα τ' ουρανού

Εγώ το φως μετάλαβα

κι εκεί σε πάει η καρδιά συνήθως

Υπ' όψιν μου δεν τα 'λαβα

του κόσμου τα χλωμά

Κατάλαβα

Εγώ το φως μετάλαβα

κι αντέχω τη φωτιά

στο στήθος

Υπ' όψιν μου δεν τα 'λαβα

του κόσμου τα χλωμά

κατάλαβα

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά

απ' όνειρο βαθύ

κι ό, τι φτιάχνει τα βουνά

κλαίει να γεννηθεί

Σαν ηφαίστειο που ξυπνά

εφτά γενιές σβηστό

Λάβα μου, λάβα μου

δάκρυ από Χριστό

Εγώ με λάβα τα 'λαβα

αυτά που λέει κρυφά το πλήθος

κι ας μοιάζαν θεοπάλαβα

τα αχ των ζωντανών

κατάλαβα

Like a volcano waking up

from a deep dream

and everything that makes the mountains

cries to be born

Like a volcano waking up

seven generations off

My lava, my lava

my blood is warm

A few relatives

cousins ​​away

tell me if anyone stayed

for us the roosters

A few relatives

in the bowels of the mind

My lava, my lava

body of heaven

I received the light

and that is where your heart usually goes

In my mind I did not take them

of the pale world

Understood

I received the light

and I can withstand the fire

on the chest

In my mind I did not take them

of the pale world

Understood

Like a volcano waking up

from a deep dream

and everything that makes the mountains

cries to be born

Like a volcano waking up

seven generations off

My lava, my lava

tear from Christ

I take the lava

what the crowd secretly says

even if they looked like goddesses

the ah of the living

Understood