Strach - VNM

Przez większą część życia nie czułem strachu, przyszłość znałem jak wróżbita

Strach — miałem go na wyparciu dłużej niż Atlantyk Titanica

Po co się bać?

Nawet jak życie mnie dobije w dno

I z czegoś się nie wyliżę najwyżej ołowiem przebiję skroń

Ale im więcej lat mam, ten plan jest coraz głupszy

Bo chcę żyć jak najdłużej, więc strach jest coraz grubszy

Teraz mega jest bo mam ludzi, którzy chcą mnie słuchać

Ale też jest tu ich mniej niż było ich kiedyś i wiesz co jeśli nie będzie ich w

ogóle tutaj

Widzę jak w korpo gdzieś mnie tam biorą na wakat

40-letni typ, co pracował 3 lata

Widzę siebie jak w dresie słucham audiobooków w parkingowej budce bez klimy

A zaraz z dziewczyną w domu do jacuzzi, sushi i wino

Wyobraź sobie, że boisz się, że dostajesz raka za parę lat

Boisz się codziennie i czasem nie daje Ci to spać

Po paru latach dostajesz raka, jakbyś chciał przeżyć te parę lat?

Co dzień bojąc się, czy żyć jak gdyby nie kończył się świat?

Ja właśnie tak, ale…

Strach często zabiera mi dni, całe dni (całe dni)

Przecież powinienem móc żyć

Dziś na pierdolonym chillu, bo nic więcej nie chcę już mieć

Chcę jedynie w lustrze widzieć uśmiech i nie myśleć o jutrze

Moje ego zniknęło jak Houdini, puf bang, nie ma go

Ale pośród pięknych efektów tego jest uboczny też co zabiera głos (głos)

Strach — czasami jest trudny w kurwę

Bo w moim mózgu powody do niego to absurdy głównie

Dlatego jak racjonalnie chcę z nimi walczyć mordo, to chuj, nie turniej

Przydałby się skill mi żeby móc zniszczyć to całe gówno tu szturmem w sekundę

Bo po co co dzień liczyć natrętnie pengę?

Zamiast w tym czasie robić kurwa cokolwiek, po to by mieć jej więcej

Po co się martwić czy twoje wersy ludziom przyjmą się

I czy szeroko będzie słychać je, zamiast pisać je?

Po co się martwić, że dostaniesz raka gdzieś, zamiast zbadać się?

Dokładnie o to chodzi, nie masz wpływu na wiele rzeczy, ale masz na to co

robisz (o tak)

Może się nie chcieć, wtedy masz wybór

I jak sam rozkminisz, zaakceptuj konsekwencje, a nie martw się nimi

I może brzmi to łatwo, a wcale nie jest

Odcinałem strach za długo i że z nawiązką nie będzie oddawał mi za to — mam

nadzieję

Na razie wciąż

Strach często zabiera mi dni, całe dni (całe dni)

Przecież powinienem móc żyć

Dziś na pierdolonym chillu, bo nic więcej nie chcę już mieć

Chcę jedynie w lustrze widzieć uśmiech i nie myśleć o jutrze

For most of my life I felt no fear, I knew the future like a soothsayer

Fear - I've had it displaced longer than the Titanic's Atlantic

Why be afraid?

Even when life brings me to the bottom

And I will not lick off anything, at most I will pierce my temple with lead

But the older I get, this plan gets dumber

Because I want to live as long as possible, so the fear is getting thicker

Now it's great because I have people who want to listen to me

But there are also fewer of them here than there used to be, and you know what if they're not in

here at all

I can see how in corporations they take me for a vacancy somewhere

A 40-year-old guy who worked for 3 years

I see myself in a tracksuit listening to audiobooks in a parking booth without air conditioning

And right away with the girlfriend at home for jacuzzi, sushi and wine

Imagine that you are afraid that you will get cancer in a few years

You are afraid every day and sometimes it doesn't let you sleep

After a few years you get cancer, if you want to live these few years?

Every day, being afraid, or live as if the world is not ending?

I do, but…

Fear often takes me days, whole days (whole days)

I should be able to live

Today on a fucking chill, because I don't want anything else

I just want to see a smile in the mirror and not think about tomorrow

My ego is gone like Houdini, poof bang, he's gone

But among the beautiful effects of this there is also a side that speaks (voice)

Fear - sometimes it's hard as fuck

Because in my brain, the reasons for it are mainly absurd

Therefore, if I want to fight them rationally, it's fuck, not a tournament

I could use some skill to be able to destroy all this shit here by storm in a second

Because why why obtrusively count penga every day?

Instead of doing anything fucking at this time to have more of it

Why worry whether your verses will be accepted by people

And will they be widely heard instead of being written?

Why worry that you will get cancer somewhere instead of getting tested?

That's exactly the point, you can't influence many things, but you can control what

you do (oh yeah)

You may not want to, then you have a choice

And when you figure it out yourself, accept the consequences and don't worry about them

And it may sound easy, but it's not

I've been cutting off fear for too long and that he won't repay me for it with interest - I have

hope

Still for now

Fear often takes me days, whole days (whole days)

I should be able to live

Today on a fucking chill, because I don't want anything else

I just want to see a smile in the mirror and not think about tomorrow