Pöytä on valmis ja tunnelma sen

Hiljalleen täyttää talon lämpöisen

Herkut tuoksuvat, luoksensa kutsuvat taas

Pöytään saapuvat ajallaan

Paikoilleen alas istumaan

Mut yhtä tuolia ei kukaan huolia saata

Hymyä yhtä on kaikkien suut

Paistista jäljellä kiiltävät luut

Vaan yhtä aihetta ei kukaan mainita uskalla

Eines saatu on päätökseen

Jo alkavat siirtyä eteiseen

Juhla vietetty, kunnia säilötty on

Muori vanha vaan kiikustaan

Lapsiaan katsoo viel uudestaan

Mielessään itkien, häveten silmänsä sulkee

Kun lapset ovat matkassa maallisen

Ja unohtuneet teot isien

Ja vaik kuinka yrittää suojata taloaan

Niin häpeän lyhty luo himmeää valoaan

Kyyneleet unholaan jääneet sulamaan saa

Стол готов и атмосфера его

Медленно наполняйте дом теплом

Деликатесы пахнут, тебя снова зовут

Приходить к столу вовремя

Сядьте

Но никого не волнует один стул

У всех улыбка одинаковая

Обжарьте оставшиеся блестящие кости

Но никто не посмеет упомянуть одну тему

Эйнес был завершен

Они уже начинают двигаться в коридор

Праздник отмечается, честь сохраняется

Муори старый, но из шлепанца

Она снова смотрит на своих детей

Плачет в уме, позорно закрыв глаза

Когда дети путешествуют по миру

И забытые дела отцов

И как бы ты ни пытался защитить свой дом

Так фонарь стыда создает свой тусклый свет

Слезы забвения тают