Fridman - The Analogs

O czym myślisz na plaży w Hajfie?

Znów nadchodzą upalne dni

Czy wspominasz cierpienia swych braci?

Czy ich duchy dodają ci sił?

Teraz jesteś jak piorun co spada

Na głowy przeklętych oprawców

Jesteś lśniącym miechem Boga

Który zgniata ich karki

2000 na pohybel — niech zdechną brunatne psy

2000 na pohybel — nie mają prawa żyć

I niech pamięć będzie przeklęta

I niech pamięć będzie święta

Aż do kresu dni…

O czym myślisz patrząc na piasek

Co ucieka spod twoich stóp

O sztylecie wbijanym w krtań

Na ślepo w serce i brzuch?

A ty płacz, bo nie uciekniesz

Niechaj łzy twoje lecą na stół

Wreszcie nadszedł dzień zapłaty

Tam za ścianą szykują sznur

2000 na pohybel — niech zdechną brunatne psy

2000 na pohybel — nie mają prawa żyć

I niech pamięć będzie przeklęta

I niech pamięć będzie święta

Aż do kresu dni… x2

What are your thoughts on the beach in Haifa?

Hot days are coming again

Do you remember the sufferings of your brothers?

Do their spirits give you strength?

Now you are like a lightning falling down

On the heads of the accursed torturers

You are God's shining bellows

Which crushes their necks

2000 for pohybel - let the brown dogs die

2000 for pohybel - they have no right to live

And let the memory be damned

And let the memory be holy

Until the end of days ...

What are you thinking when looking at the sand?

What's escaping from under your feet

About a dagger in the larynx

Blind in the heart and belly?

And you cry because you won't run away

Let your tears fall on the table

The payday has finally come

There, behind the wall, they are preparing a rope

2000 for pohybel - let the brown dogs die

2000 for pohybel - they have no right to live

And let the memory be damned

And let the memory be holy

Until the end of days ... x2