Daha neçə uşaq aclıqdan öləcək şəkil naminə?

Nə qədər insan batacaq ki, gündəm dəyişsin?

Dünyanın alın yazısı yazılıb qan ilə

Biz ruhumuzu endirdikcə baş barmaq qalxır göyə

Hələ çox quyular qazılacaq səngər deyə

Çox güllə atılacaq kimsə igid olsun deyə

Ədalət mücərrəd məvhum və əlçatmaz

Yüz dəfə diz çökdüm bircə dəfə sən gəl deyə

Zirvəyə çevrilir ən alçaq dərələr

Hələ çox güləcək bizə qəbirdən ölülər

Yoxdur artıq kiçik günah, var ancaq irilər

Getsə də köhnə zalımlar, gələcək yenilər

Küləklə döyüşdükcə ümidsiz gəmilər

Batdıqca canlar dibə yeni ləpələr dirilər

Yuyulduqca sahillər, dağılar qum saraylar

Şahlar can verər, öz xislətində boğulub ağlar

Əllər açılır göyə, əllər açılır göyə

Bəlkə göz gec qırpınanda kimsə görər deyə

Kimsə çəkir yerə, kimsə çəkir yenə

Günahlar yaddaş kimi, buraxmır heç yerə

Mən yalançıyam, sən ədalətsizsən

Mən çarəsiz olduqca sən səssizsən

Nə qədər zirvəyə qalxsaq da sənə toxunmaqçün

Sonda ölüm qravitasiyası səni çəkir yerə

Əllər açılır göyə, əllər açılır göyə

Bəlkə göz gec qırpınanda kimsə görər deyə

Əllər açılır göyə, əllər açılır göyə

Günahlar yaddaş kimi, buraxmır heç yerə

Mən yalançıyam, sən ədalətsizsən

Mən çarəsiz olduqca sən səssizsən

Nə qədər zirvəyə qalxsaq da sənə toxunmaqçün

Sonda ölüm qravitasiyası səni çəkir yerə

Сколько еще детей умрут от голода?

Сколько людей утонет, чтобы изменить повестку дня?

Предисловие мира написано кровью

Когда мы опускаем настроение, большой палец поднимается к небу

Есть еще много колодцев, которые нужно вырыть

Будет выпущено много пуль, чтобы сделать кого-то храбрым

Справедливость абстрактна и недоступна

Я сто раз становился на колени, чтобы попросить тебя прийти один раз

Самые низкие долины становятся вершиной

Мы еще будем много смеяться над умершими из могилы

Нет больше маленьких грехов, есть только большие

Даже если старые угнетатели уйдут, новые придут

Отчаянные корабли, борющиеся с ветром

Когда они тонут, на дне оживают новые зёрна.

Пока ты умываешься, пляжи, горы, песчаные дворцы

Рога умирают, они тонут в своем характере и плачут

Руки открыты к небу, руки открыты к небу

Может быть, в мгновение ока кто-то увидит

Кого-то тянет к земле, кого-то снова тянет

Грехи, как память, никуда не уходят

Я лжец, ты несправедлив

Ты молчишь, когда я беспомощен

Сколько бы мы ни лезли, мы хотим прикоснуться к тебе

В конце концов, гравитация смерти притягивает тебя к земле

Руки открыты к небу, руки открыты к небу

Может быть, в мгновение ока кто-то увидит

Руки открыты к небу, руки открыты к небу

Грехи, как память, никуда не уходят

Я лжец, ты несправедлив

Ты молчишь, когда я беспомощен

Сколько бы мы ни лезли, мы хотим прикоснуться к тебе

В конце концов, гравитация смерти притягивает тебя к земле