Mahnılar Məni - Orxan Zeynallı

Elə bir hiss var ki, ürəyimdən uzaqdayam

Geri gələndə yolumu kimsə gözləmir (heç kim)

Küləyi bezdirən bu şəhərdə, xoşbəxtlik ehtimalı %1

Danışmaq, yazmaq, oxumaq, yadda qalmaq…

Səni sevən səndən vaxt istəyir, sevgi istəmir

Çağırmışdım dostları dar günümdə…

Hələ də yoxdur səs-səmir

Davamlı payız qoxusu, xəzanlı misralarda

Mən artıq eyni mövzulardan ibarət bir sətir

Mən artıq yaxın deyiləm sənə əvvəlkitək…

Həyatım bələd sənə, qulaqların sözlərimi izləmir!

De sevgin aysberq kimi altda gizlənib, yoxsa üstdəmi?

Səni isidir toxunuşum, yoxsa hər şey sözdəmi?

Maraqlan, gör kim öz həyatını pisləmir?

Həyat bataqlıdır hə?

Bəlkə Aid düz demir?!

Həyat adlı qaranlığın içində

Arzularla çətindir yaşamaq

Unudaraq dərdləri güləndə

Mahnılar məni…

Ağladar yenə…

Həyat adlı qaranlığın içində

Arzularla çətindir yaşamaq

Unudaraq dərdləri güləndə

Mahnılar məni…

Ağladar yenə…

Soyuq divarlara söykənmək

Uzaqlara baxıb — niyə böyüdük?

— demək

Tapa bilsəydik səadəti

Sahil boyu qurduğumuz saraylarda

Dalğalardan çəkinmədən

Özu ilə səmaya səni hissələrlə çəkir gedən

Böyümək — səni böyüdəni itirməkdir, demək!

Məni sıxır keçmişdən qalan gödəkçə və xatirələr!

Sığal çəkir, bu deyil əzizləmək

Bu deyil qəliz demək, həyatı pisləmək

Və kimsə niyə nifrət etdiyini yox

Niyə sevə bilmədiyini deyir

Valideynlər çox vaxt kim olduğunu yox

Kim ola bilmədiyini deyir!

Uzun qış gecələrində, qarışıq fikirlər

Elə o vaxtı susur doğmalar, danışır fikirlər

Sən içməsən də, köhnə dost gəlib, süz deyir

Bütün qış məni dinlə və de — «Orxan düz deyir!»

Həyat adlı qaranlığın içində

Arzularla çətindir yaşamaq

Unudaraq dərdləri güləndə

Mahnılar məni…

Ağladar yenə…

Həyat adlı qaranlığın içində

Arzularla çətindir yaşamaq

Unudaraq dərdləri güləndə

Mahnılar məni…

Ağladar yenə…

There is a feeling that I am far from my heart

No one is waiting for me when I come back (no one)

In this windy city, the probability of happiness is 1%

Speak, write, read, remember…

He who loves you wants time from you, he does not want love

I called my friends on my tight day…

There is still no noise

Persistent autumn scent, treasured lines

I already have a line of the same topics

I'm not close to you anymore…

My life knows you, my ears do not follow my words!

Is love hidden below like an iceberg, or on top?

Is it hot to touch you, or is everything so-called?

I wonder who does not condemn his life?

Life is swampy, isn't it?

Maybe Aid is not right ?!

In the darkness called life

It is difficult to live with dreams

When you forget your sorrows and laugh

Songs me…

Crying again…

In the darkness called life

It is difficult to live with dreams

When you forget your sorrows and laugh

Songs me…

Crying again…

Leaning against cold walls

Looking into the distance - why did we grow up?

- say

If we could find happiness

In the palaces we built along the coast

Without hesitation of the waves

The one who draws you to the sky in parts

Growing up means losing the one who raised you!

I am overwhelmed by the jacket and memories of the past!

Caresses, it does not pamper

This is not a bad thing to say, to condemn life

And not why anyone hates it

He says why he can't love

Parents often do not know who they are

Who says you can't be!

On long winter nights, mixed thoughts

At that time, relatives are silent, talking thoughts

Even if you don't drink, an old friend comes and says something

Listen to me all winter and say - "Orkhan is right!"

In the darkness called life

It is difficult to live with dreams

When you forget your sorrows and laugh

Songs me…

Crying again…

In the darkness called life

It is difficult to live with dreams

When you forget your sorrows and laugh

Songs me…

Crying again…