Przypadek Hermana Rotha - Myslovitz

Lubię siłę czerni

I nieużywania słów

Wszystkiego, co niezmienne

W nicości za oknem, gdy budzą się mgły

Lubię starych ludzi

Bo starość jest jak mgła

Patrząc wprost w jej pustkę

Pragnę tym bardziej, im więcej mam lat

Ty, on i ja

Środek jakby był ze szkła

Nie zapomnę tamtych dni

Szukałem Cię w odbiciu szyb

Tonę we współczuciu

Głębiej z każdym dniem

I choć wiem, że już nie wrócisz

Moim życiem wciąż szarpie niepewność i zgiełk

Ty, on i ja

Środek jakby był ze szkła

Nie zapomnę tamtych dni

I szukam Cię…

Bo tak mało wciąż wiem

Tak mało wciąż jest

W tym wszystkim… mnie

I like the strength of black

And not using words

Everything that cannot change

In the nothingness outside the window when the mists wake up

I like old people

Because old age is like a fog

Looking straight into her emptiness

I want it all the more, the older I am

You, him and me

The inside looks like glass

I will not forget those days

I was looking for you in the reflection of the windows

I'm drowning in compassion

Deeper with each day

And though I know you won't be back

My life is still torn by uncertainty and turmoil

You, him and me

The inside looks like glass

I will not forget those days

And I'm looking for you ...

Because I still know so little

There is still so little

In all of this… me