FAK - Mery Spolsky

Wolę pisać z poduszką przy kościach

Kiedy serce mi przepadło w ciemnościach

Ciemność czuję.

Kropka, spacja i oddech

Ty mnie w żołądku trzymasz

I ciętą masz mordę

Nie masz litości

Błagam i się płaszczę

Moją paszczę

Przed lustro wciąż taszczę

I tam widzę

Oczodoły nic nie warte

Włosy za krótkie

Policzki zdarte

Idę na łowy

Wyrzucam wszystkich ludzi z głowy

W celach odmowy

Serdeczny palec mam środkowy

Byleby nie było

Mówię to na miło

Choć się wszystko spaliło

Żarzy się to co mnie parzy

Niczym blask ołtarzy

Tych kilka zwrotów na «S», na «P», na «KA», na «JOT»

Jak młot w mój splot

W tle Die Antwoord

A z gimbazy bohomazy bez urazy dla tej frazy

Tyle razy te wyrazy generują mi przekazy

Posłuchaj

Ty jesteś dziki, a ja lubię ten lot

Nie mówi się drugiej osobie źle

Nie wolno tak

Fe fe fe

Nie mówi się nigdy o sobie źle

Nie wolno tak

Fak fak fak

Colę popijam zbyt szybkim łykiem

Smakołykiem zapycham myśli zbyt dzikie

I już jestem na granicy przytycia

Nie mam inicjatywy, ja nie mam już życia

W alfabecie pojawia się twoje imię

I mnie na dno, na bruk ciągnie przez chwilę

Wracam trzeźwo i wypluwam tę colę

Słowa bolą mocniej niż zbyt gęste triole

Mówisz mniej niż piszesz do mnie na fejsbuku

Tyle tu rąk, tyle tu kciuków

Może to błąd, jadę do złotych łuków

I dla looku tyle huku

Zaboli z drugim kęsem

Jem pszenną bułkę z serem, z sosem i podwójnym mięsem

Wtedy mówię: FAK, FAK!

Ty się gapisz tak jak

Chciałbyś zabrać mi smak

Schylam kark

Nawpycham się tych bułek co są dla mnie czułe

Potem na odmułę odpalę sobie nową Duę

Mam w głowie luzu tandem

Nie mówi się drugiej osobie źle

Nie wolno tak

Fe fe fe

Nie mówi się nigdy o sobie źle

Nie wolno tak

Fak fak fak

I prefer to write with a pillow against my bones

When my heart was lost in the dark

I feel the darkness.

Dot, space and breath

You're holding me in your stomach

And your face is cut

You have no mercy

I am begging you and I grovel

My mouth

I still drag myself in front of the mirror

And I can see there

Eye sockets worth nothing

Hair too short

The cheeks are scuffed

I'm going hunting

I get all people out of my head

For purposes of refusal

I have a middle finger

As long as it wasn't

I say it kindly

Although everything burned down

What burns me is glowing

Like the splendor of the altars

The few phrases for «S», for «P», for «KA», for «JOT»

Like a hammer in my weave

Die Antwoord in the background

And no offense to this phrase from gimbazy

So many times these words generate messages for me

Listen

You're wild and I like this flight

You don't tell the other person badly

It is not allowed to do so

Fe fe fe

You never speak badly of yourself

It is not allowed to do so

Fak fak fak

I drink my Coke with a too quick sip

With a treat, I stuff my thoughts too wild

And I'm already on the verge of gaining weight

I have no initiative, I no longer have life

Your name appears in the alphabet

And he pulls me to the bottom, to the pavement for a while

I come back sober and spit that Coke out

Words hurt more than too thick triplets

You talk less than you write to me on Facebook

There are so many hands here, so many thumbs

Maybe it's a mistake, I'm going to the golden arches

And so much bang for the look

It hurts with the second bite

I eat a wheat roll with cheese, sauce and double meat

Then I say: FAK, FAK!

You're staring like you do

You would like to take away my taste

I lower my neck

I am stuffing myself on those buns that are sensitive to me

Then I will fire up a new Dua for myself

I have a tandem slack in my head

You don't tell the other person badly

It is not allowed to do so

Fe fe fe

You never speak badly of yourself

It is not allowed to do so

Fak fak fak