Więc Kto - Maryla Rodowicz

Więc kto, kto jak nie my

W zielone oczy szkolnych bogiń wierzył święcie

Więc kto, kto jak nie my

Na szklane góry, szklane progi

Gnał za szczęściem

Więc kto

Kto jak nie my

W połowie którejś tam podróży

Nagle stanął

Więc kto

Kto jak nie my

Ze środka czarnej, nocnej burzy

Krzyknął «mamo!»

I kto

Odstawi w końcu miecz i pług

I kto

Odpocznie jak odpoczął Bóg

I kto

Zgromadzi wszystkie dzieci swe

I w noc

Zaśpiewa im cichutko że…

Że ktoś

Ktoś tak, jak my

W zielone oczy szkolnych bogiń

Wierzył święcie

Że ktoś

Ktoś tak jak my

Na szklane góry, szklane progi

Gnał za szczęściem

I kto

Z kolegą dzielił chleb na pół

I kto

Budował własny pierwszy stół

I kto

W muzykę wierzył, deszcz i wiatr

I kto

Na głowie chciał postawić świat

So who, who if not us

He believed in the green eyes of the school goddesses

So who, who if not us

For glass tops, glass thresholds

He was chasing happiness

So who

Who if not us

Halfway through a trip there

Suddenly he stopped

So who

Who if not us

From the middle of a black night storm

He shouted "mom!"

And who

Finally he will set aside the sword and plow

And who

He will rest as God rested

And who

He will gather all his children

And into the night

He will sing them softly that ...

That somebody

Someone like us

Into the green eyes of the school goddesses

He believed holy

That somebody

Someone like us

For glass tops, glass thresholds

He was chasing happiness

And who

He shared the bread in half with a friend

And who

He was building his own first table

And who

He believed in music, rain and wind

And who

He wanted to turn the world on its head