W Połówce Orzeszka - Maryla Rodowicz

Żyłam sobie w połówce orzeszka

Ale działo się też, że o rety!

On mi był tak do życia potrzebny

Jak sekundnik w zegarku poety

Boże, oddaj mu cały ten świat

Każdy kęs i łyżeczkę, okruszek

Tylko błagam, wyszarpnij go ze mnie —

Bo się duszę, normalnie duszę!

Czy to zjawa była, czy cud

W oczach perły miał, czy białe znicze

Kto go przysłał - diabeł czy Bóg

Kto brukuje te ślepe ulice!

A za oknem już wiosną pęcznieje

Już tam cieć szeroko zamiata

A ja wciąż, jak De Niro do skroni przystawiam

Zardzewiałego gnata!

A ja znowu po zimie, znów sama

Podłączona do gwiezdnej kroplówki

I wciąż przy nim, bez niego trwam

Licząc osły, barany i mrówki!

Boże, oddaj mu cały ten świat

Tylko wyrwij go z mojej pamięci

Albo sprowadź tu drania na chwilkę

Twoją chwilkę, rozumiesz — do śmierci

Bo choć znowu, choć miałoby ranić

Pogruchotać, zaślepić, omotać

Choćby szare wrzeszczały wciąż: Nie!

Trzeba kochać, kochać, kochać!

I was living in half a peanut

But it also happened that gosh!

I needed him so much for my life

Like a second hand on a poet's watch

God, give this world to him

Every bite and teaspoon, crumb

I'm just begging you, yank it out of me -

Because I'm suffocating, I'm suffocating normally!

Was it a ghost or a miracle

He had pearls in his eyes, or white candles

Who sent it - the devil or God

Who is paving these blind streets!

And outside the window it swells already in spring

The cut is already sweeping there

And I still stick De Niro to my temples

A rusty gun!

And I am again after winter, alone again

Connected to a stellar drip

And I am still with him, without him

Counting donkeys and rams and ants!

God, give this world to him

Just take it out of my memory

Or get the bastard here for a minute

Your moment, you understand - to death

Because at least again, although it would hurt

Crush, blind, wrapping

Even if the gray ones still screamed: No!

You have to love, love, love!