Oud En Afgedankt - Marco Borsato

Miscellaneous

Oud En Afgedankt

Oud en afgedanktIn een straatje zonder bomen

Zit ze voor het raam

Door niemand serieus genomen

Oud en weggedaan

Zelfs door haar eigen zonen

Die met hun vrouw en kinderen

Vier straten verder wonen

Alleen met haar verjaardag

Dan komen ze nog aan

Maar vorig jaar toen zijn ze

Na een uur al weggegaan

Oud en afgedankt

In een flat met kleine ramen

Herkent hij de gezichten wel

Maar herinnert zich geen namen

En hij zou wel willen schreeuwen

Van de eenzaamheid en pijn

Z’n einde is z’n troost

Want dan zal alles anders zijn

Afhankelijk en eenzaam

Niet in de maatschappij

Rennen we in sneltreinvaart

Aan hem en haar voorbij

We denken niet aan later

En houden ze maar klein

Totdat we zelf ook oud

En heel erg eenzaam zullen zijn

Oud en afgedankt

Slijt hij z’n tijd met dromen

't Bezoekuur is voorbij

En ze zijn weer niet gekomen

miscellaneous

Old And Discarded

Old and discardedIn a street without trees

Is she sitting in front of the window

Not taken seriously by anyone

Old and gone

Even by her own sons

Those with their wives and children

Live four blocks away

Alone on her birthday

Then they still arrive

But last year when they are

Already left after an hour

Old and discarded

In a flat with small windows

Does he recognize the faces?

But can't remember names

And he would like to scream

Of the loneliness and pain

His end is his consolation

Because then everything will be different

Dependent and lonely

Not in the society

Do we run in fast train

Beyond him and her

We don't think about later

And keep them small

Until we  ourselves too old

And will be very lonely

Old and discarded

Does he waste his time dreaming

Visiting hour is over

And they didn't come again