Hij Had Het Willen Zeggen - Marco Borsato

Ze was die dag gevallen

Net toen hij het zag

Hij hielp haar tranen drogen

En werd verliefd op haar lach

Hij was voor haar gevallen

Maar sinds ze was gaan staan

Leek ze te zijn vergeten

Wat ie voor haar had gedaan

Hij wist niet hoe zich te gedragen

En hij wilde t haar niet vragen

Veel te bang dat zij hem niet begrijpen zou

Want wat zou ie moeten zeggen

Als ie dat dan uit moest leggen

En dus wachtte hij

Maar hij wacht nog steeds en nog steeds in z’n eentje

Hij had het willen zeggen

Hoe veel ie van haar houdt

Maar voor die zware woorden

Was zijn hart niet gebouwd

En hij durft haar niet te bellen

Om haar alles te vertellen

Dat ie al die tijd haar nummer heeft gehad

't Is al veel te lang geleden

Zij denkt vast nooit aan 't verleden

En dus wacht ie weer

En misschien is ie dus wel voorgoed in z’n eentje

Hij had het willen zeggen

Hoeveel ie van haar houdt

Maar voor die zware woorden

Is ie straks als ie wacht en hij wacht dus straks… is ie veel te oud

Ze geeft haar kat te eten

En tuurt langs het gordijn

Dan denkt ze plots weer even

Aan dat jochie van toen, aan of hij ook alleen zou zijn

She had fallen that day

Just when he saw it

He helped dry her tears

And fell in love with her smile

He had fallen for her

But since she stood up

Seemed like they haveforgotten

What he'd done for her

He didn't know how to behave

And he didn't want to ask her

Much too afraid that she would not understand

'Cause what should he say

If he had to explain that then

And so he waited

But he's still waiting and still on his own

He wanted to say

How much he loves her

But for those heavy words

Wasn't his heart built

And he doesn't dare call her

To tell her everything

That he althat time had her number

It Is al way too long ago

She probably never thinks about the past

And so he waits again

And maybe he is on his own for good

He wanted to say

how much he loves her

But for those heavy words

Is he soon as he waits and so he waits later… is he much too old

She feeds her cat

And squinting past the curtain

Then she suddenly thinks again

To that kid from back then, to whether he would be alone too