Kaba Kağıt - Mabel Matiz

Yana yana söndü korku dizlerimde

Gör başını bil sonunu oyunun diye diye

Basa basa geçtim üstü kaldı sırtımda

Çok bilenin her unutup düştüğü yerde

Koyunum otlarken mayınlar patlıyordu

Bir koku vardı aslında

Ve birileri vurdu birilerimi

Saatim durmuşken dünya dönüyordu

Kaba kağıt alev aldı fikrimden

Ve çamuru yaşarttı gözlerimi

Katran karası bir rekor bu

Ben kırsam canıma okur mu

Gafleti yutuyor cüretim dar

Varsın olsun

Çulsuz çaputun cennetinden

(Yurtsuz yatırın cennetinden)

Saptım, süpürüldüm sütunlardan

Kaf kef satarın sütünde

Ben de boğuldum

Padişahımın kamışından düşer

Talihin yemişleri orda pişer

Kim sarılsa fikrinden göğe uçar

Tutuşur yedi cihan kan diye diye

Alemlerin bütün bir sırrından muaf

Biraz acıklı, küstah ve yani tuhaf

Korkusuz mu korkak mu bilmem nasıl bitaraf

Sataşır kulağıma şiddeti, yazmaz niye?

Fear faded sideways in my knees

See the beginning, know the end for your game

I stepped on it, it was left on my back

Where the one who knows too much forgets and falls

Mines were exploding while my sheep grazed

There was actually a smell.

And somebody shot somebody

The world was spinning when my clock stopped

The rough paper caught fire from my mind

And the mud brought tears to my eyes

This is a tar black record

If I break it, will it kill me?

It swallows heedlessness, my audacity is narrow

Let it be

From the ranch's paradise

(From the paradise of a homeless deposit)

I strayed, swept from the pillars

Kaf kefir sells milk

I also drowned

It falls from my sultan's cane

The fruits of fortune are cooked there

Whoever hugs, flies to the sky from his mind

Seven worlds will catch fire because of blood

Free from all the secrets of the realms

A little pathetic, arrogant and so strange

I don't know if he is fearless or a coward, how can I be neutral

The violence hurts my ears, why doesn't it write?