Zboża - Krzysztof Zalewski

Tempo średnie i środa co dzień, zimne znów duje z morza

Kontrast blednie i coraz krócej, widzę mniej ludzi coraz

Tempo średnie i środa co dzień, z nieba znów zieje pożar

Marzy się błysk i konie pędem, coś przed czym się nie da uchować

Pozwól mi wejść, zły dzień mi odmień

Przy tobie czuję się jak w lustrze

Zapach na pięć, obrazy głośniej

I purpurowe dotykanie

I dźwięki o tobie

Tempo zmienne, gdy zbyt blisko tej, co włosy ma barwy zboża

Marzy się błysk i konie pędem, coś przed czym się nie da schować

A gdybym tak uwierzyć mógł w kasę, komunizm, Koran

Zapomniałbym może o tej, co włosy ma barwy zboża

Pozwól mi wejść, zły dzień mi odmień

Przy tobie czuję się jak w lustrze

Pozwól mi wejść i chociaż grudzień

Z tobą uwierzę, że nie umrzemy

Nigdy prawie

Medium pace and Wednesday every day, it is cold again from the sea

The contrast is fading and shorter and shorter, I see fewer people more and more

Average pace and Wednesday every day, fire is blowing from the sky again

You dream of a flash and a rush of horses, something you can't hide from

Let me in, change my bad day

With you, I feel like in a mirror

Smell for five, pictures louder

And purple touching

And sounds about you

Variable pace when too close to grain-colored hair

You dream of a flash and your horses rush, something you can't hide from

And if I could believe in money, communism, the Koran

Perhaps I would forget the grain of hair

Let me in, change my bad day

With you, I feel like in a mirror

Let me in and at least December

With you, I will believe that we will not die

Never almost