Umskiptingur - Kælan Mikla

Ég man, ég var á rölti ég var kannski 7 ára

Ég man, ég heyrði söngva, sem sögðu mér að koma

Ég ráfaði og stökk á milli mosagróinna steina

Þegar ég sá álfakvenndi, fallega og rjóða

Ég var sýkt og ég var veik og ég fann ekki leiðina heim

Ég var sýkt og ég var veik og ég fann ekki leiðina heim

Hún sat á hvítum hesti og sagði mér að elta sig

Að álfasteininum sjálfum

Þar voru hennar fjölskylda og þau gáfu mér að borða

Álfabrauð með osti

Þarna leið mér vel og ég vildi ekki fara

Og ég vildi ekki fara

Ég var sýkt og ég var veik og ég mig langaði ekki heim

Ég var sýkt og ég var veik og ég mig langaði ekki heim

Á milli tveggja heima, hvar á ég heima?

Á milli lífs og dauða, hvar á ég heima?

Umskiptingur, umskiptingur, umskiptingur

Á milli tveggja heima

Á milli lífs og dauða, hvar á ég heima?

Umskiptingur

I remember, I was walking I was maybe 7 years old

I remember, I heard songs that told me to come

I wandered and jumped between mossy rocks

When I saw elves, beautiful and blushing

I was sick and I was sick and I could not find my way home

I was sick and I was sick and I could not find my way home

She sat on a white horse and told me to follow her

To the elf stone itself

Her family was there and they fed me

Elf bread with cheese

I felt good there and I did not want to go

And I did not want to go

I was sick and I was sick and I did not want to go home

I was sick and I was sick and I did not want to go home

Between two worlds, where do I live?

Between life and death, where do I live?

Transition, transition, transition

Between two worlds

Between life and death, where do I live?

Transition