Ja pamiętam te dwie cegłówki robiące za słupki

Niewidzialna poprzeczka, szał po bramce z główki

Pamiętam kumpli jak byliśmy drużyną

Ci Canarinhos i ile szyb żeśmy potłukli

Ja pamiętam jaką magię miały wtedy święta

Choinka była w czarodziejską moc zaklęta

To był klimat i była już późna godzina

Ja nie mogłem spać w nocy myśląc o prezentach

To był czas, który chyba płynął jakoś wolniej

Zaraz po reformie, to co wychowało mnie

Ja pamiętam, nie zapomnę, bo chociaż było skromnie

To dało mi masę bogatych wspomnień

I ludzie jakoś częściej się odwiedzali

Ci ludzie nie byli wtedy tak wyobcowani jak dziś

Nawet słońce świeciło trochę cieplej

To było coś, było pięknie, dokąd biegniesz?

Wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji

Ja wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji Nie wiem!

Nie było telefonów, nie było komór

Ale zawsze było komu wyjść z domu

I cieszyć się życiem na betonowej płycie

Tętniło swoim rytmem, teraz dopiero widzę

Jak ono było niezwykłe, niesamowicie

I gdzie to wszystko?

Puste stoi dziś

To boisko na którym organizowano dyskoteki

Z kolei szkoła też była okej

Choć dawało się z niej nogę i szło się do Bistro

Zamykam oczy, po czym robię comeback

Tam gdzie są te cudowne dziewięćdziesiąte lata

Nie zwróci nam żadna rekompensata

Tych ludzi, dni co żywe są ciągle nadal

W nas i chyba gdzieś przepadł

Ten czas, gdy cieplej świeciło słońce padał

Deszcz z nieba, jeszcze pamiętam krople

Śniegi, sople, liście opadające z drzewa

Wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji

Ja wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji Nie wiem!

Stare dobre czasy to nasz prywatny klasyk

Znasz, kojarzysz to masz w pamięci setki twarzy

Te obrazy wspomnień, ten czas i te miejsca

To wszystko jest w nas, jakby ktoś to nakręcał

Nam od gówniarzy, gdzieś w środku, jarzy

Się ta historia sprzed lat, której nic nie skazi

To faktycznie w nas jest i będzie, zaręczam

Jak Wojtek, na zawsze w sercach naszych

Wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji

Ja wiem, masz w pamięci też tamten czas

Kiedy świat się kręcił jakoś wolniej

Dokąd on dziś pędzi?

Gdzie kończy się ten szaleńczy bieg egzystencji Nie wiem!

Я помню, как эти два кирпича работали столбами.

Невидимая перекладина, безумие лицом к лицу

Я помню своих приятелей, когда мы были командой

Эти Канариньо и сколько окон мы разбили

Я помню волшебство Рождества тогда

Елка была очарована волшебством

Это была атмосфера, и было уже поздно

Я не мог спать по ночам, думая о подарках

Это было время, которое как-то шло медленнее

Сразу после реформы, что подняло меня

Помню, не забуду, ведь хоть и скромно было

Это дало мне много богатых воспоминаний

И как-то люди чаще ходили друг к другу

Эти люди не были такими отчужденными тогда, как сегодня

Даже солнце было немного теплее

Это было что-то, это было красиво, куда ты бежишь?

Я знаю, ты тоже помнишь то время

Когда мир шел как-то медленнее

Куда он сегодня торопится?

Где заканчивается этот сумасшедший ход существования

Я знаю, ты тоже помнишь то время

Когда мир шел как-то медленнее

Куда он сегодня торопится?

Где кончается эта безумная беготня существования, я не знаю!

Не было ни телефонов, ни камер

Но всегда было кому выйти из дома

И наслаждаться жизнью на бетонной плите

Он пульсировал в своем ритме, я вижу это только сейчас

Как это было восхитительно, восхитительно

И где это все?

Сегодня он стоит пустой

Это площадка, на которой устраивались дискотеки.

В школе, кстати, тоже было хорошо

Хотя по нему можно было пройтись и зайти в бистро

Я закрываю глаза, а затем возвращаюсь

Где чудесные девяностые

Нам не будет возмещена какая-либо компенсация

Дни этих людей все еще живы

В нас и наверное потерялся где-то

Время, когда солнце светило теплее, шел дождь

Дождь с небес, я до сих пор помню капли

Снег, сосульки, листья падают с дерева

Я знаю, ты тоже помнишь то время

Когда мир шел как-то медленнее

Куда он сегодня торопится?

Где заканчивается этот сумасшедший ход существования

Я знаю, ты тоже помнишь то время

Когда мир шел как-то медленнее

Куда он сегодня торопится?

Где кончается эта безумная беготня существования, я не знаю!

«Старые добрые времена» — наша личная классика.

Знаешь, знаешь, у тебя в памяти сотни лиц

Эти образы воспоминаний, это время и эти места

Это все внутри нас, как будто кто-то накручивал

Мы из gówniarzy, где-то посередине, светящиеся

Эта история многолетней давности, которая ничем не будет загрязнена

Это есть и будет в нас, уверяю вас

Как Войтек, навсегда в наших сердцах

Я знаю, ты тоже помнишь то время

Когда мир шел как-то медленнее

Куда он сегодня торопится?

Где заканчивается этот сумасшедший ход существования

Я знаю, ты тоже помнишь то время

Когда мир шел как-то медленнее

Куда он сегодня торопится?

Где кончается эта безумная беготня существования, я не знаю!