Tussen stasies - Jack Parow, Die Heuwels Fantasties

Ek het al baie goed verloor

En dit nooit ooit weer gevind nie

Ek het al baie vir my ma gesê: ek is nie meer 'n kind nie

Die lewe is hard en ek verstaan nie meer die punt nie

Ek staan langs 'n groot hoop hout

Maar ek het nie meer 'n flint nie

Ek kry koud op my eie ek soek net 'n klein bietjie warmte

Almal is ryk van die liefde en ek is al weer die armste

Sommige dae voel ek of ek dood gaan van die hongerte

Daar is n leë kol in my maag waar ek weg kruip in die donkerte

Ek is gebreek van binne soos my al my speelgoed van toe ek klein was

As ek vandag weg stap sal al my goed pas in 'n klein tas

Ek soek net n klein tydjie sodat ek die as van my kan afwas

Maar die soldate op die muur bombadeer my met die traangas

Ek lê onder 'n lappies kombers en probeer nog blokkies aanlas

Maar daar is 'n kwaai oom langs my bed en hy sê vir my: Staan vas

So ek trek die kombers oor my kop en lê oop voete

En stap die lang pad in my pa se groot skoene

Chorus (Pierre Greef):

As ons staan op die einde van die langpad langs die spoor

Daar’s net donkerte daar voor ek staan en bewe

Dit raak swarter en daar is net stilte wat ek hoor

Hou my hand styf vas langs jou sy

Is jy nog lief vir my?

Sal jy my by die hemel poorte kry?

Ons hou vas aan mekaar maar niemand gaan regtig jou nie wees nie

Ons skryf briewe vir mekaar wat ons nooit regtig lees nie

Want daar’s altyd een verloorder in Russian Roulette

Ek moet uitgaan, ek moet werk

Maar ek sit vas in die bed

Ek stap rond en soek sitplek in leë geboue

Ek probeer myself vind in drank en leë verhoudings

Ek sit en skryf gedigte, maar word my gedigte digkuns?

En ek skree volle bors in die aand met my kop in die kussing

Ek lê vir ure in die bad met my kop onder die water

Ek slaap elke oggend laat want die wêreld kan wag tot later

Ek moet wag, nee, aanbeweeg ontslae raak van my gevoelens

So ek stap, ek raak leeg met groot aksies sonder by bedoelings

Ek sit alleen op een punt van die wipplank

Ek bid alweer vir een sitvlak maar ek sit lank

En ek wag vir iemand om op te spring aan die eenkant

Maar die vingers van my gevoelens krap diep krap diep in my verstand

Chorus (Pierre Greef):

As ons staan op die einde van die lang pad langs die spoor

Daar’s net donkerte daar voor ek staan en bewe

Dit raak swarter en daar is net stilte wat ek hoor

Hou my hand styf vas langs jou sy

Ek het al vêr gewen en al baie vêr verloor

Ek het al baie gevoel asof die lewe my versmoor

Ek het al baie gesit op die bokant van die berg

Ek het al baie gesit in die voorkant van die kerk

Om my terug na die langkloof

En my ouma se plaas

Ek wil saam my suster die skape in die kraal injaag

Ek wil sit op my oupa se skoot en stories hoor van die verlede

Ek wil rondloop deur die gras tot ek lam word in die knieë

Chorus (Pierre Greef):

Ons staan en luister hoe die Here en die duiwel oor ons stry

Die hartseer is verby

Op die ou end dis al wat ek wil hoor rol oor jou tong:

Jy wil by my bly

Sal jy my by die hemelpoorte kry?

I have already lost a lot of good

And never found it again

I have said many times to my mother: I am no longer a child

Life is hard and I no longer understand the point

I stand next to a large pile of wood

But I do not have a flint anymore

I'm getting cold on my own I'm just looking for a little bit of warmth

Everyone is rich in love and I'm the poorest again

Some days I feel like I'm dying of hunger

There is an empty spot in my stomach where I hide in the dark

I'm broken inside like me all my toys from when I was little

If I walk away today all my belongings will fit in a small suitcase

I'm just looking for a little while so I can wash the ashes off me

But the soldiers on the wall bombard me with tear gas

I'm lying under a rag blanket and trying to attach more blocks

But there is an angry uncle next to my bed and he says to me: Stand firm

So I pull the blanket over my head and lay open feet

And walk the long road in my father's big shoes

Chorus (Pierre Greef):

As we stand at the end of the long road next to the track

There's only darkness there before I stand and tremble

It's getting blacker and there's only silence I hear

Hold my hand tightly next to your side

Do you still love me?

Will you find me at the gates of heaven?

We hold on to each other but no one is really going to be you

We write letters to each other that we never really read

Because there is always one loser in Russian Roulette

I have to go out, I have to work

But I'm stuck in bed

I walk around looking for a seat in empty buildings

I try to find myself in booze and empty relationships

I sit and write poems, but do my poems become poetry?

And I scream full chest in the evening with my head in the pillow

I lie in the bath for hours with my head under the water

I sleep late every morning because the world can wait until later

I have to wait, no, move on get rid of my feelings

So I walk, I get empty with big actions without any intentions

I sit alone on one end of the seesaw

I pray again for one seat but I sit for a long time

And I'm waiting for someone to jump to the side

But the fingers of my feelings scratch deep deep deep in my mind

Chorus (Pierre Greef):

As we stand at the end of the long road next to the track

There's only darkness there before I stand and tremble

It's getting blacker and there's only silence I hear

Hold my hand tightly next to your side

I have won far and lost very far

I have felt a lot like life suffocates me

I have been sitting on the top of the mountain a lot

I've been sitting in front of the church a lot

Around me back to the long gorge

And my grandmother's farm

I want to chase the sheep into the kraal with my sister

I want to sit on my grandfather's lap and hear stories from the past

I want to walk around through the grass until I get paralyzed in the knees

Chorus (Pierre Greef):

We stand and listen as the Lord and the devil fight over us

The sadness is over

In the end, that's all I want to hear rolling over your tongue:

You want to stay with me

Will you find me at the gates of heaven?